vagrant | (n) คนจรจัด, See also: คนพเนจร, คนเร่ร่อน, Syn. bum, drifter, tramp, vagabond, Ant. gentleman, toiler, workman |
vagrant | (adj) จรจัด, See also: เร่ร่อน, พเนจร, ระเหเร่ร่อน, Syn. vagabond, homeless, stray |
vagrantly | (adv) อย่างร่อนเร่ |
vagrant | (เว'เกรินทฺ) n. ผู้พเนจร, ผู้เร่ร่อน, คนจรจัด. adj. พเนจร, เร่ร่อน, ระเหเร่ร่อน, จรจัด., See also: vagrantly adv., Syn. vagabond, tramp, drifter, aimless, unsettled |
vagrant | (adj) พเนจร, ระเหเร่ร่อน |
vagrant | (n) คนจรจัด, คนร่อนเร่, คนพเนจร |
vagrant | ๑. พเนจร๒. ผู้พเนจร [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vagrant | คนจรจัด [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vagrant | คนจรจัด [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
vagrant | คนจรจัด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Vagrant children | เด็กจรจัด [TU Subject Heading] |
คนจรจัด | (n) vagrant, See also: vagabond, Syn. คนพเนจร, คนเร่ร่อน, Example: กรมประชาสงเคราะห์พยายามหาสถานที่ให้คนจรจัดทั้งหลายได้อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งไม่ต้องร่อนเร่อีกต่อไป, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง |
จรจัด | (adj) vagrant, See also: unsettled, aimless, homeless, Example: แมวที่อาจารย์เลี้ยงไว้มีอยู่หลายตัวเป็นแมวจรจัด, Thai Definition: ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง |
เด็กจรจัด | [dek jønjat] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child |
เด็กร่อนเร่ | [dek rǿnrē] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child FR: jeune clochard [ m ] |
จรจัด | [jønjat] (n) EN: vagabond ; vagrant ; tramp ; hobo FR: vagabond [ m ] ; vagabonde [ f ] |
จรจัด | [jønjat] (adj) EN: vagrant ; unsettled ; aimless ; homeless FR: errant ; nomade ; sans domicile fixe |
คนจรจัด | [khon jønjat] (n) EN: vagrant ; vagabond FR: vagabond [ m ] |
ผีเสื้อพเนจร | [phīseūa phanējøn] (n, exp) EN: Vagrant [ m ] |
เร่ร่อน | [rērǿn] (n) EN: vagrant ; homeless ; stray FR: vagabond [ m ] ; nomade [ m ] ; sans-abri [ m ] |
vagrant | |
vagrants |
vagrant | |
vagrants |
vagrant | (n) a wanderer who has no established residence or visible means of support, Syn. vagabond, floater, drifter |
Vagrant | n. One who strolls from place to place; one who has no settled habitation; an idle wanderer; a sturdy beggar; an incorrigible rogue; a vagabond. [ 1913 Webster ] Vagrants and outlaws shall offend thy view. Prior. [ 1913 Webster ] |
Vagrant | a. [ Probably fr. OF. waucrant, wacrant, p. p. of waucrer, wacrer, walcrer, to wander (probably of Teutonic origin), but influenced by F. vagant, p. pr. of vaguer to stray, L. vagari. Cf. Vagary. ] [ 1913 Webster ] That beauteous Emma vagrant courses took. Prior. [ 1913 Webster ] While leading this vagrant and miserable life, Johnson fell in love. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Vagrantly | adv. In a vagrant manner. [ 1913 Webster ] |
Vagrantness | n. State of being vagrant; vagrancy. [ 1913 Webster ] |
氓 | [氓] vagrant; ruffian #51,210 [Add to Longdo] |
一所不住 | [いっしょふじゅう, isshofujuu] (n) (1) vagrant; (2) transient lifestyle [Add to Longdo] |
非人 | [ひにん, hinin] (n) (vulg) one group comprising the lowest rank of Japan's Edo-period caste system (often ex-convicts or vagrants) [Add to Longdo] |
浮浪児 | [ふろうじ, furouji] (n) juvenile vagrant; waif [Add to Longdo] |
浮浪者 | [ふろうしゃ, furousha] (n) vagrant; (P) [Add to Longdo] |
浮浪人 | [ふろうにん, furounin] (n) (See 浮浪者) vagrant [Add to Longdo] |
風太郎;プー太郎 | [ぷうたろう(風太郎);プーたろう(プー太郎);ふうたろう(風太郎);プータロー(P), puutarou ( fuutarou ); pu-tarou ( pu-tarou ); fuutarou ( fuutarou ); pu-taro-(P)] (n) (1) (col) vagabond; floater; vagrant; (2) day labourer, esp. on the docks; (P) [Add to Longdo] |
放浪者 | [ほうろうしゃ, hourousha] (n) vagrant [Add to Longdo] |
放浪癖 | [ほうろうへき, hourouheki] (n) vagrant habits; vagabondism; wanderlust [Add to Longdo] |
旅烏;旅鴉 | [たびがらす, tabigarasu] (n) (1) wanderer; stranger; vagrant; vagabond; (2) disparaging term used to refer to someone from another region [Add to Longdo] |