vainglorious | (adj) หยิ่ง, โอ้อวด, ทะนงตัว, ถือตัว |
เย่อหยิ่ง | [yoēying] (adj) EN: arrogant ; haughty ; vain ; vainglorious ; conceited FR: dédaigneux ; méprisant |
vainglorious |
Vainglorious | a. Feeling or indicating vainglory; elated by vanity; boastful. “Arrogant and vainglorious expression.” Sir M. Hale. -- |