wasting | (adj) ซึ่งบั่นทอนกำลังและพลังงาน, Syn. lessening, emaciation |
wasting | (เวส'ทิง) adj. ซึ่งบั่นทอน, ทำให้เสื่อม, ทำลาย, สิ้นเปลือง, หมดเปลือง, สูญเสียโดยเปล่าประโยชน์, See also: wastingly adv. |
wasting asset | ทรัพย์สินที่ใช้หมดเปลือง, ทรัพยากรที่ใช้หมดเปลือง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
wasting disease | โรคผอมแห้ง, โรคกษัย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
กระษัย | (n) wasting disease, Syn. กษัย, Example: เขาเป็นกระษัยทำงานไม่ได้, Thai Definition: ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลืองเท้าเย็น |
กษัย | [kasai] (n) EN: wasting disease |
wasting |
wasting |
Wasting | a. Causing waste; also, undergoing waste; diminishing;
|
海底撈月 | [はいていらおゆえ, haiteiraoyue] (n) totally useless (fruitless) effort; wasting time on an impossible task (like trying to scoop up a reflected moon from the bottom of the sea) [Add to Longdo] |
時間潰し;時間つぶし | [じかんつぶし, jikantsubushi] (n) (See 暇潰し) timewasting; killing time [Add to Longdo] |
無駄遣い(P);無駄使い | [むだづかい, mudadukai] (n, vs) wasting ... on (e.g. money); squandering; waste; frittering away; (P) [Add to Longdo] |
憔悴 | [しょうすい, shousui] (n, vs) (1) emaciation; haggardness; wasting away; (2) exhaustion; tiredness [Add to Longdo] |