wield | (vt) ใช้อาวุธหรือเครื่องมือ, See also: ถืออาวุธหรือเครื่องมือ, Syn. handle, manipulate, use |
wieldy | (adj) ซึ่งจัดการได้ง่าย, See also: ซึ่งใช้ได้ง่าย |
wielder | (n) ผู้ใช้อาวุธหรือเครื่องมือ, Syn. wielder |
wielder | (n) คนที่ถือ (อาวุธ, เครื่องมือ), See also: คนที่ใช้ อาวุธ, เครื่องมือ |
wieldable | (adj) ซึ่งใช้อาวุธหรือเครื่องมือ |
wield | (วีลดฺ) vt. ใช้ (อำนาจ) , แกว่ง, กวัดแกว่ง, รำ, จัดการ, ปกครอง, See also: wieldable adj. wielder n., Syn. brandish, handle |
wieldy | (วิล'ดี) adj. จัดการได้, พร้อมที่จะจัดการได้, Syn. managed |
unwieldly | (อันวีล'ดี, อันวีลดฺ, ลี) adj. อุ้ยอ้าย, เก้งก้าง, เทอะทะ, ไม่คล่อง. |
unwieldy | (อันวีล'ดี, อันวีลดฺ, ลี) adj. อุ้ยอ้าย, เก้งก้าง, เทอะทะ, ไม่คล่อง. |
wield | (vt) จัดการ, ใช้อำนาจ, ควบคุม, ควง, แกว่ง, ปกครอง |
unwieldy | (adj) จัดการได้ยาก, เทอะทะ, อุ้ยอ้าย, ไม่กะทัดรัด |
wieldy | (adj) เหมาะสมแก่การงาน (นั่นคือ ปรับไปใช้กับงานชนิดไหนก็ได้นั่นเอง) |
wield | It is dangerous to wield an edged tool in such a way. |
พลิกแพลง | (v) modify, See also: wield, apply, change, utilize, Syn. ดัดแปลง, เปลี่ยนแปลง, ปรับ, Example: ถ้ารู้ภาษาไทยจะต้องรู้จักคำและไวยากรณ์ดีพอที่จะพลิกแพลงแต่งให้เข้ากับข้อบังคับทางฉันทลักษณ์ให้ได้ความหมายบริบูรณ์และเสียงไพเราะ |
กวะแกว่ง | (v) sway, See also: wield, wave, brandish, Syn. กวัดแกว่ง, แกว่ง, กวัดไกว, Example: ทหารทั้งสองฝ่ายต่างก็กวะแกว่งดาบเข้าห้ำหั่นกัน |
กุมอำนาจทหาร | [kum amnāt thahān] (v, exp) EN: wield military power ; have command of the armed forces FR: exercer le pouvoir militaire |
กวัดแกว่งดาบ | [kwatkwaeng dāp] (v, exp) EN: wield a sword FR: brandir une épée |
wield | |
wields | |
wielded | |
wielding |
wield | |
wields | |
wielded | |
wielding |
wield | (v) have and exercise, Syn. exert, maintain |
wield | (v) handle effectively, Syn. manage, handle |
wieldy | (adj) easy to handle or use or manage, Ant. unwieldy |
Wield | v. t. When a strong armed man keepeth his house, all things that he wieldeth ben in peace. Wyclif (Luke xi. 21). [ 1913 Webster ] Wile [ ne will ] ye wield gold neither silver ne money in your girdles. Wyclif (Matt. x. 9.) [ 1913 Webster ] The famous orators . . . whose resistless eloquence Her newborn power was wielded from the first by unprincipled and ambitions men. De Quincey. [ 1913 Webster ] Base Hungarian wight! wilt thou the spigot wield! Shak. [ 1913 Webster ] Part wield their arms, part curb the foaming steed. Milton. [ 1913 Webster ] Nothing but the influence of a civilized power could induce a savage to wield a spade. S. S. Smith. [ 1913 Webster ]
|
Wieldable | a. Capable of being wielded. [ 1913 Webster ] |
Wieldance | n. The act or power of wielding. [ Obs. ] “Our weak wieldance.” Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
Wielder | n. One who wields or employs; a manager; a controller. [ 1913 Webster ] A wielder of the great arm of the war. Milton. [ 1913 Webster ] |
Wielding | n. Power; authority; rule. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To have them in your might and in your wielding. Chaucer. [ 1913 Webster ] |
Wieldless | a. Not to be wielded; unmanageable; unwieldy. [ R. ] “Wieldless might.” Spenser. [ 1913 Webster ] |
Wieldsome | a. Admitting of being easily wielded or managed. [ Obs. ] Golding. [ 1913 Webster ] |
Wieldy | a. Capable of being wielded; manageable; wieldable; -- opposed to unwieldy. [ R. ] Johnson. [ 1913 Webster ] |
执掌 | [执 掌 / 執 掌] wield (power etc) #22,702 [Add to Longdo] |
運ぶ | [はこぶ, hakobu] (v5b) (1) to carry; to transport; to move; to convey; (2) (hon) (usu. as お運びになる, お運び下さる, etc.) (See 足を運ぶ) to come; to go; (3) to wield (a tool, etc.); to use; (v5b, vi) (4) to go (well, etc.); to proceed; to progress; (P) #12,173 [Add to Longdo] |
かさ高;嵩高 | [かさだか, kasadaka] (adj-na) (1) bulky; unwieldy; (2) haughty; high-handed [Add to Longdo] |
かさ高い;嵩高い | [かさだかい, kasadakai] (adj-i) (1) bulky; unwieldy; (2) haughty; high-handed [Add to Longdo] |
金剛手 | [こんごうしゅ, kongoushu] (n) { Buddh } Vajrapani; wielder of the vajra [Add to Longdo] |
采配を振るう | [さいはいをふるう, saihaiwofuruu] (exp, v5u) (1) to wield a baton; to swing a baton; (2) (col) (See 采配を振る) to lead; to direct; to command [Add to Longdo] |
執金剛神 | [しゅこんごうじん;しゅうこんごうじん;しっこんごうじん, shukongoujin ; shuukongoujin ; shikkongoujin] (n) { Buddh } (See 金剛杵, 仁王) Vajradhara (vajra-wielding gods) [Add to Longdo] |
振りかざす;振り翳ざす;振り翳す | [ふりかざす, furikazasu] (v5s, vt) (1) to raise (esp. overhead); to brandish (e.g. sword); to flourish; (2) to wield (e.g. power, authority); to proclaim one's principles [Add to Longdo] |
振り回す(P);振りまわす;振回す | [ふりまわす, furimawasu] (v5s, vt) (1) to wield; to brandish; to flourish; to wave (about); to swing; (2) to display (one's knowledge); to show off; (3) to abuse (one's power); (4) to manipulate someone; (P) [Add to Longdo] |
振るう;揮う;振う(io) | [ふるう, furuu] (v5u, vt) (1) (See 槍を振るう, 奮う) to swing; to wield (physically); to exert; (2) (See 威を振るう) to exercise; to wield (metaphorically); (3) to flourish; to prosper; to thrive [Add to Longdo] |
嵩張る | [かさばる, kasabaru] (v5r, vi) to be bulky; to be unwieldy; to grow voluminous [Add to Longdo] |