ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

*inhabit*

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: inhabit, -inhabit-
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: Longdo Dictionary
uninhabitable(adj) ซึ่งไม่สามารถอาศัยอยู่ได้

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
inhabit(vt) อยู่อาศัย, See also: เข้าพำนัก, พักอาศัย, Syn. occupy, live, reside
inhabitant(n) ผู้อาศัย, See also: คนพื้นเมือง, คนท้องถิ่น, Syn. occupant, resident, dweller
inhabitancy(n) ที่อยู่อาศัย, Syn. home, dwelling

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
inhabit(อินแฮบ'บิท) vt. อาศัยอยู่ใน, อยู่ใน, มีอยู่ใน., See also: inhabitability n. inhabitable adj. inhabitation n., Syn. dwelll in
inhabitance(อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident
inhabitancy(อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident

English-Thai: Nontri Dictionary
inhabit(vt) อยู่, อาศัยอยู่, มีอยู่ใน
inhabitable(adj) อยู่ได้, อาศัยอยู่ได้
inhabitant(n) ประชากร, พลเมือง, ชาวบ้าน, ผู้อาศัย

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]
densely inhabited districtเขตที่อยู่อาศัยหนาแน่น [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
densely inhabited districtเขตที่อยู่หนาแน่น [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
inhabitantผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
inhabitantราษฎร [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
inhabitantsผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]

อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Density Inhabited Districtเขตที่อยู่หนาแน่น, Example: มักหมายถึงประชากรในเขตเมือง ซึ่งถูกจัดกลุ่มตามพื้นที่ที่มีผู้อยู่อาศัยหนาแน่นกว่าเขตอื่นของประเทศ เช่น เขตมหานคร (metropolitan) เขตนครหลวง (conurbation) เป็นต้น [สิ่งแวดล้อม]
Inhabitantsผู้อยู่อาศัย, Example: ลักษณะของการครอบครองที่อยู่ [สิ่งแวดล้อม]

English-Thai: Longdo Dictionary (UNAPPROVED version -- use with care )  **ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
inhabited[อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่
inhabited[อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่
inhabited[อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่
inhabited[อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
inhabitAnimals inhabit the forest.
inhabitAs a rule, the inhabitants of warm countries keep early hours.
inhabitGoods are the great travelers over the earth's surface, far more than humans, which means that hardly an inhabited spot on the globe is untouched by trade.
inhabitHe hopes to explore the uninhabited island.
inhabitHe was elected an official by the inhabitants of this town.
inhabitIndians inhabited this district.
inhabitIn fact, the inhabitants have been exposed to radioactive rays.
inhabitIt was not permitted that the inhabitants trespass in the area.
inhabitMany painful memories inhabited her mind.
inhabitMore than 70 percent of the inhabitants are in favor of the program.
inhabitThe coelacanth inhabits the deep sea.
inhabitThe inhabitants are proud of their urban culture.
inhabitThe inhabitants of the city depend upon the river for drinking water.
inhabitThe inhabitants of the island are friendly.
inhabitThe inhabitants rebelled against the ruler.
inhabitThe island was inhabited by a fishing people.
inhabitThe movement of the inhabitants drove the band of thugs out of the town.
inhabitThe plan met with opposition from the inhabitants.
inhabitThe problems of air and water pollution will be intensified by the growth of inhabitants.
inhabitThe region has never been inhabited by people.
inhabitThose tribes inhabit the desert all year round.
inhabitWhat animals inhabit those islands?

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
ร้าง(adj) deserted, See also: abandoned, desolate, uninhabited, forsaken, vacant, tenantless, empty, unoccupied, Syn. ว่างเปล่า, Example: โรงน้ำแข็งเก่าที่เลิกกิจการไปแล้ว ถูกทิ้งไว้เป็นบ้านร้าง อยู่ติดกับชายทะเล, Thai Definition: ลักษณะของการปราศจากผู้คน
ว่าง(adj) empty, See also: vacant, blank, clear, void, unoccupied, uninhabited, Syn. ว่างเปล่า, Ant. เต็ม, Example: ถ้าหลังตึกมีที่ว่าง ก็ทำที่จอดรถเพิ่มขึ้นได้, Thai Definition: ที่ไม่มีอะไร
อยู่อาศัย(v) live, See also: settle, inhabit, Syn. พักอาศัย, อาศัย, Example: รัฐบาลจัดที่ดินป่าสงวนที่เสื่อมโทรมให้ราษฎรได้เข้าอยู่อาศัยในรูปหมู่บ้านป่าไม้เพื่อให้มีที่ทำกินและได้แรงงานปลูกป่าขึ้น
ข้าแผ่นดิน(n) citizen, See also: inhabitant, dweller, Syn. ชาวเมือง, พลเมือง, ราษฎร, ประชาชน, Example: ข้าแผ่นดินอยู่เย็นเป็นสุขบนแผ่นดินไทยมาหลายชั่วอายุคน, Count Unit: คน, Thai Definition: พลเมืองของประเทศที่มีเชื้อชาตินั้นและอาศัยทำมาหากินอยู่ในประเทศนั้น
พฤกษเทวดา(n) tree deity, See also: tree-spirit, the spirit inhabiting a tree, Example: ละครจักรๆ วงศ์ๆ ของไทย มักมีเรื่องเกี่ยวกับพฤกษเทวดาประกอบอยู่ด้วย, Count Unit: ตน, Thai Definition: เทวดาที่สิงอยู่ตามต้นไม้, Notes: (สันสกฤต)
พลเมือง(n) population, See also: citizen, inhabitant, people, Syn. ประชากร, พสกนิกร, ชาวเมือง, ราษฎร, Example: อินเดีย ประเทศที่มีพลเมืองมากเป็นอันดับ 2 ของโลกกำลังเข้าสู่เทศกาลเลือกตั้ง, Count Unit: คน, Thai Definition: ชาวประเทศ
พสก(n) people, See also: folk, citizen, civilian, inhabitant, Syn. พลเมือง, พสกนิกร, ประชาชน, ราษฎร, Example: พระบรมรูปทรงม้าที่หน้าพระราชวังดุสิตเกิดขึ้นจากความร่วมมือร่วมใจของเหล่าพสกทั่วพระราชอาณาเขตที่ช่วยกันรวบรวมเงินขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย, Count Unit: คน, Notes: (บาลี/สันสกฤต)
พสกนิกร(n) inhabitant, See also: citizen, people, civilian, Syn. พลเมือง, ประชาราษฎร์, ประชากร, พสก, Example: พระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมเป็นปูชนียบุคคลของพสกนิกร, Count Unit: คน
พำนัก(v) dwell, See also: reside, live, abide, inhabit, Syn. อยู่, พัก, อาศัย, พักพิง, Example: ราชสกุลโรมานอฟที่ยังมีชีวิตอยู่ ส่วนใหญ่พำนักอยู่ในยุโรป
ประชาชน(n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, Example: วิถีการดำเนินชีวิตความรู้สึกนึกคิดของประชาชนเปลี่ยนแปลงไป, Count Unit: กลุ่ม, พวก
ประชากร(n) population, See also: people, inhabitants, residents, populace, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ราษฎร, มวลชน, สามัญชน, Example: ประชากรของไทยเพิ่มขึ้นรวดเร็วมาก, Thai Definition: หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน)
ประชาชนพลเมือง(n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, ประชาชน, Example: เมืองชัยภูมิมีความสงบประชาชนพลเมืองเป็นคนเรียบร้อย, Count Unit: คน, กลุ่ม, พวก, Thai Definition: ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ
ประชาราษฎร์(n) people, See also: citizen, populace, inhabitants, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ประชากร, พลเรือน, ราษฎร, Example: ประชาราษฎร์พากันได้รับความสุขในแว่นแคว้นของพระองค์, Count Unit: กลุ่ม, พวก
ชาวพื้นเมือง(n) native, See also: original inhabitant, aboriginal, Syn. ชนพื้นเมือง, คนพื้นเมือง, Ant. คนต่างถิ่น, ชาวต่างถิ่น, Example: เผ่าอะบอริจินเป็นชาวพื้นเมืองของประเทศออสเตรเลีย, Count Unit: คน
ชาวเล(n) fishermen inhabiting the west coast of Thailand, Syn. ชาวน้ำ, Example: ชาวเลจะอาศัยขับถ่ายลงตามดงไม้ไม่นิยมสร้างห้องส้วมไว้ในบ้าน
คนพื้นเมือง(n) native, See also: primitive, inhabitant, local person, Syn. คนท้องถิ่น, Example: คนพื้นเมืองจะรู้ดีว่าถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ต้องปฏิบัติตัวอย่างไร, Count Unit: คน
ชนพื้นเมือง(n) aborigine, See also: native, primitive, inhabitant, indigenous person, Example: มีผู้ตั้งข้อสันนิษฐานว่าคนไทยเป็นชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในดินแดนที่เป็นประเทศไทยปัจจุบันมานานแล้ว, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้อาศัยดั้งเดิมในท้องถิ่นหนึ่งๆ มักมีภาษาและวัฒนธรรมการดำรงชีพเฉพาะกลุ่ม
ไทยหลวง(n) Shans, See also: Greater Thai race, a race of ancient Siamese, inhabiting the north and north western parts, Syn. ไทยใหญ่

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
อาศัย[āsai] (v) EN: dwell ; inhabit ; live ; lodge ; reside ; settle ; rest ; abide ; stay  FR: habiter ; vivre ; résider ; loger ; gîter
ชาว[chāo] (n) EN: inhabitant ; citizen ; resident ; native ; townsfolk ; urban population ; people  FR: habitant [ m ] ; citoyen [ m ] ; résident [ m ] ; nationaux [ mpl ] ; peuple [ m ]
ชาวเล[chāolē] (n) EN: sea gypsies ; sea folk ; sea people ; fishermen inhabiting the west coast of Thailand
ชาวน้ำ[chāonām] (n) EN: sea gypsies ; fishermen inhabiting the west coast of Thailand
ชาวพื้นเมือง[chāo pheūnmeūang] (n, exp) EN: native ; native inhabitant   FR: natif [ m ] ; native [ f ] ; indigène [ m ] (r.)
ไม่ธรรมดา[mai thammadā] (adj) EN: uncommon ; strange ; unusual ; odd ; peculiar  FR: inhabituel
อพยพประชากร[opphayop prachākøn] (v, exp) EN: evacuate inhabitants  FR: évacuer la population
เพื่อนร่วมโลก[pheūoen ruam lōk] (n, exp) EN: one's world mate ; fellow inhabitants of the world ; all fellow beings
พิกล[phikon] (adj) EN: weird ; unusual ; peculiar ; not normal ; queer ; odd ; strange ; funny  FR: singulier ; inhabituel ; étrange ; mystérieux , bizarre ; loufoque
พิเศษ[phisēt] (adj) EN: special ; particular ; peculiar ; extraordinary ; distinctive ; extra ; exceptional ; unusual ; singular  FR: spécial ; particulier ; exceptionnel ; remarquable ; inhabituel ; singulier ; extra (inv.)
ผิดปกติ[phitpakati = phitpokkati] (adj) EN: abnormal ; unusual ; offbeat ; irregular ; uncommon ; preposterous  FR: inhabituel ; anormal ; aberrant ; extraordinaire ; insolite ; singulier
ผิดสังเกต[phitsangkēt] (adj) EN: unusual ; untoward  FR: bizarre ; étrange ; insolite ; inhabituel ; singulier ; qui sort de l'ordinaire
ผิดธรรมชาติ[phitthammachāt] (adj) EN: unnatural ; irregular ; abnormal ; unusual ; uncommon ; offbeat  FR: anormal ; inhabituel ; bizarre ; exceptionnel ; extraordinaire ; inusité ; singulier
ผิดธรรมดา[phitthammadā] (adj) EN: unusual ; exceptional ; abnormal ; extraordinary ; out of the ordinary ; strange ; offbeat ; uncommon ; irregular ; preposterous  FR: inhabituel ; exceptionnel ; unique ; hors du commun ; peu commun ; anormal
พลเมือง[phonlameūang] (n) EN: citizen ; inhabitant ; civilian ; dweller ; people ; population  FR: citoyen [ m ] ; civil [ m ] ; population [ f ]
พระภูมิ[phraphūm] (n) EN: guardian spirit inhabiting a homestead  FR: esprit du lieu [ m ]
พฤกษเทวดา[phreuksathēwadā] (n) EN: tree deity ; tree-spirit ; the spirit inhabiting a tree
ผู้อาศัย[phū-āsai] (n) EN: inhabitant ; tenant ; occupant
ผู้อยู่อาศัย[phūyū-āsai] (n) EN: inhabitant ; resident ; occupant ; dweller  FR: habitant [ m ]
แปลก ๆ[plaēk plaēk] (adj) EN: unusual  FR: inhabituel
แปลกประหลาด[plaēk pralāt] (adj) EN: unusual ; strange ; queer ; odd ; uncommon ; weird ; peculiar  FR: étonnant ; surprenant ; inhabituel ; étrange
ประชากร[prachākøn] (n) EN: population ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses  FR: population [ f ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ]
ประชาราษฎร์[prachārāt] (n) EN: people ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses  FR: population [ f ] ; citoyens [ mpl ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ]
ร้าง[rāng] (adj) EN: deserted ; abandoned ; desolate ; uninhabited ; forsaken ; vacant ; tenantless ; empty ; unoccupied  FR: désert ; abandonné
ราษฎร[rātsadøn] (n) EN: people ; population ; populace ; masses ; citizens ; inhabitants  FR: peuple [ m ] ; population [ f ] ; habitants [ mpl ]
สิง[sing] (v) EN: haunt ; inhabit ; be haunted ; be possessed  FR: hanter
อยู่[yū] (v) EN: stay ; put up ; lodge ; live ; reside ; dwell ; inhabit  FR: habiter ; vivre ; rester ; demeurer ; loger ; résider ; vivre
อยู่อาศัย[yū-āsai] (v, exp) EN: live ; settle ; inhabit  FR: vivre ; évoluer
อยู่ไม่ได้[yū mai dāi] (adj) FR: inhabitable

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
inhabit
inhabits
inhabited
inhabitant
inhabitant
inhabiting
inhabitants
inhabitants
uninhabited
inhabitation
uninhabitable

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
inhabit
inhabits
inhabited
inhabitant
inhabiting
inhabitable
inhabitants
uninhabited
uninhabitable

WordNet (3.0)
inhabit(v) be present in
inhabitancy(n) the act of dwelling in or living permanently in a place (said of both animals and men), Syn. inhabitation, habitation
inhabitant(n) a person who inhabits a particular place, Syn. habitant, dweller, denizen, indweller
rock-inhabiting(adj) of ferns and lichens that grow on rocks
uninhabitable(adj) not fit for habitation
uninhabited(adj) not having inhabitants; not lived in, Ant. inhabited
dwell(v) exist or be situated within, Syn. inhabit
habitable(adj) fit for habitation, Syn. inhabitable
populate(v) inhabit or live in; be an inhabitant of, Syn. dwell, live, inhabit

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Coinhabitant

n. One who dwells with another, or with others. “Coinhabitants of the same element.” Dr. H. More. [ 1913 Webster ]

Disinhabited

a. Uninhabited. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Inhabit

v. t. [ imp. & p. p. Inhabited; p. pr. & vb. n. Inhabiting. ] [ OE. enhabiten, OF. enhabiter, L. inhabitare; pref. in- in + habitare to dwell. See Habit. ] To live or dwell in; to occupy, as a place of settled residence; as, wild beasts inhabit the forest; men inhabit cities and houses. [ 1913 Webster ]

The high and lofty One, that inhabiteth eternity. Is. lvii. 15. [ 1913 Webster ]

O, who would inhabit
This bleak world alone? Moore. [ 1913 Webster ]

Inhabit

v. i. To have residence in a place; to dwell; to live; to abide. [ Archaic or Poetic ] Shak. [ 1913 Webster ]

They say wild beasts inhabit here. Waller. [ 1913 Webster ]

Inhabitable

a. [ L. inhabitabilis. See Inhabit. ] Capable of being inhabited; habitable. [ 1913 Webster ]

Systems of inhabitable planets. Locke. [ 1913 Webster ]

Inhabitable

a. [ L. inhabitabilis: cf. F. inhabitable. See In- not, and Habitable. ] Not habitable; not suitable to be inhabited. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

The frozen ridges of the Alps
Or other ground inhabitable. Shak.

Inhabitancy

{ } n. 1. The act of inhabiting, or the state of being inhabited; the condition of an inhabitant; residence; occupancy. [ 1913 Webster ]

Ruins yet resting in the wild moors testify a former inhabitance. Carew. [ 1913 Webster ]

2. (Law) The state of having legal right to claim the privileges of a recognized inhabitant; especially, the right to support in case of poverty, acquired by residence in a town; habitancy. [ 1913 Webster ]

Variants: Inhabitance
Inhabitant

n. [ L. inhabitans, -antis, p. pr. of inhabitare. ] [ 1913 Webster ]

1. One who dwells or resides permanently in a place, as distinguished from a transient lodger or visitor; as, an inhabitant of a house, a town, a city, county, or state. “Frail inhabitants of earth.” Cowper. [ 1913 Webster ]

In this place, they report that they saw inhabitants which were very fair and fat people. Abp. Abbot. [ 1913 Webster ]

2. (Law) One who has a legal settlement in a town, city, or parish; a permanent resident. [ 1913 Webster ]

Inhabitate

v. t. To inhabit. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Inhabitation

n. [ L. inhabitatio a dwelling. ] [ 1913 Webster ]

1. The act of inhabiting, or the state of being inhabited; indwelling. [ 1913 Webster ]

The inhabitation of the Holy Ghost. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ]

2. Abode; place of dwelling; residence. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ]

3. Population; inhabitants. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ]

The beginning of nations and of the world's inhabitation. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ]

Inhabitativeness

n. (Phrenol.) A tendency or propensity to permanent residence in a place or abode; love of home and country. [ 1913 Webster ]

Inhabited

a. Uninhabited. [ Obs. ] Brathwait. [ 1913 Webster ]

Inhabiter

n. An inhabitant. [ R. ] Derham. [ 1913 Webster ]

Inhabitiveness

n. (Phrenol.) See Inhabitativeness. [ 1913 Webster ]

What the phrenologists call inhabitiveness. Lowell. [ 1913 Webster ]

Inhabitress

n. A female inhabitant. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Noninhabitant

n. One who is not an inhabitant; a stranger; a foreigner; a nonresident. [ 1913 Webster ]

Reinhabit

v. t. To inhabit again. Mede. [ 1913 Webster ]

Unobjectionable

See high.
See honorable.
See hopeful.
See hostile.
See hurt.
See hhurtful.
See hygienic.
See ideal.
See idle.
See illusory.
See imaginable.
See imaginative.
See immortal.
See implicit.
See important.
See impressible. See >Unimpressible.
See impressionable.
See improvable.
See impugnable.
See incidental.
See increasable.
See indifferent.
See indulgent.
See industrious.
See inflammable.
See influential.
See ingenious.
See ingenuous.
See inhabitable.
See injurious.
See inquisitive.
See instructive.
See intelligent.
See intelligible.
See intentional.
See interesting.
See interpretable.
See inventive.
See investigable.
See jealous.
See joyful.
See joyous.
See justifiable.
See kingly.
See knightly.
See knotty.
See knowable.
See laborious.
See ladylike.
See level.
See libidinous.
See lightsome.
See limber.
See lineal.
See logical.
See lordly.
See losable.
See lovable.
See lucent.
See luminous.
See lustrous.
See lusty.
See maidenly.
See makable.
See malleable.
See manageable.
See manful.
See manlike.
See manly.
See marketable.
See marriable.
See marriageable.
See marvelous.
See masculine.
See matchable.
See matronlike.
See meek.
See meet.
See melodious.
See mendable.
See mentionable.
See mercenary.
See merciable.
See meritable.
See merry.
See metaphorical.
See mighty.
See mild.
See military.
See mindful.
See mingleable.
See miraculous.
See miry.
See mitigable.
See modifiable.
See modish.
See moist.
See monkish.
See motherly.
See muscular.
See musical.
See mysterious.
See namable.
See native.
See navigable.
See needful.
See negotiable.
See niggard.
See noble.
See objectionable.
[ 1913 Webster ]

[ 1913 Webster ]

Variants: Unnoble, Unniggard, Unnegotiable, Unneedful, Unnavigable, Unnative, Unnamable, Unmysterious, Unmusical, Unmuscular, Unmotherly, Unmonkish, Unmoist, Unmodish, Unmodifiable, Unmitigable, Unmiry, Unmiraculous, Unmingleable, Unmindful, Unmilitary, Unmild, Unmighty, Unmetaphorical, Unmerry, Unmeritable, Unmerciable, Unmercenary, Unmentionable, Unmendable, Unmelodious, Unmeet, Unmeek, Unmatronlike, Unmatchable, Unmasculine, Unmarvelous, Unmarriageable, Unmarriable, Unmarketable, Unmanly, Unmanlike, Unmanful, Unmanageable, Unmalleable, Unmakable, Unmaidenly, Unlusty, Unlustrous, Unluminous, Unlucent, Unlovable, Unlosable, Unlordly, Unlogical, Unlineal, Unlimber, Unlightsome, Unlibidinous, Unlevel, Unladylike, Unlaborious, Unknowable, Unknotty, Unknightly, Unkingly, Unjustifiable, Unjoyous, Unjoyful, Unjealous, Uninvestigable, Uninventive, Uninterpretable, Uninteresting, Unintentional, Unintelligible, Unintelligent, Uninstructive, Uninquisitive, Uninjurious, Uninhabitable, Uningenuous, Uningenious, Uninfluential, Uninflammable, Unindustrious, Unindulgent, Unindifferent, Unincreasable, Unincidental, Unimpugnable, Unimprovable, Unimpressionable, Unimpressible, Unimportant, Unimplicit, Unimmortal, Unimaginative, Unimaginable, Unillusory, Unidle, Unideal, Unhygienic, Unhhurtful, Unhurt, Unhostile, Unhopeful, Unhonorable, Unhigh

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
居民[jū mín, ㄐㄩ ㄇㄧㄣˊ,  ] resident; inhabitant #984 [Add to Longdo]
无人[wú rén, ㄨˊ ㄖㄣˊ,   /  ] unmanned; uninhabited #3,479 [Add to Longdo]
住户[zhù hù, ㄓㄨˋ ㄏㄨˋ,   /  ] inhabitant; householder #8,292 [Add to Longdo]
[qī, ㄑㄧ, ] to roost; to inhabit; to stay; habitat #16,626 [Add to Longdo]
[qī, ㄑㄧ, / ] to roost; to inhabit; to stay; habitat #16,626 [Add to Longdo]
契丹[Qì dān, ㄑㄧˋ ㄉㄢ,  ] Qidan; Khitan; ethnic people in ancient China who were a branch of the Eastern Hu people inhabiting the valley of the Xar Murun River in the upper reaches of the Liaohe River #19,899 [Add to Longdo]
聚居[jù jū, ㄐㄩˋ ㄐㄩ,  ] inhabit a region (esp. an ethnic group); congregate #23,381 [Add to Longdo]
生息[shēng xī, ㄕㄥ ㄒㄧ,  ] to inhabit; to live (in a habitat) #34,665 [Add to Longdo]
荒岛[huāng dǎo, ㄏㄨㄤ ㄉㄠˇ,   /  ] barren or uninhabited island; CL:個|个[ ge4 ], 座[ zuo4 ] #41,826 [Add to Longdo]
无人区[wú rén qū, ㄨˊ ㄖㄣˊ ㄑㄩ,    /   ] an uninhabited region #44,322 [Add to Longdo]
居住者[jū zhù zhe, ㄐㄩ ㄓㄨˋ ㄓㄜ˙,   ] inhabitant #45,843 [Add to Longdo]
边民[biān mín, ㄅㄧㄢ ㄇㄧㄣˊ,   /  ] people living on the frontiers; inhabitants of a border area #56,795 [Add to Longdo]
荒无人烟[huāng wú rén yān, ㄏㄨㄤ ㄨˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ,     /    ] desolate and uninhabited (成语 saw) #66,540 [Add to Longdo]
渺无人烟[miǎo wú rén yān, ㄇㄧㄠˇ ㄨˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ,     /    ] remote and uninhabited (成语 saw); deserted; God-forsaken #126,199 [Add to Longdo]
杳无人烟[yǎo wú rén yān, ㄧㄠˇ ㄨˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ,     /    ] dark and uninhabited (成语 saw); remote and deserted; God-forsaken #206,173 [Add to Longdo]
原住民族[yuán zhù mín zú, ㄩㄢˊ ㄓㄨˋ ㄇㄧㄣˊ ㄗㄨˊ,    ] original inhabitant; indigenous people [Add to Longdo]
居住于[jū zhù yú, ㄐㄩ ㄓㄨˋ ㄩˊ,    /   ] inhabit [Add to Longdo]
没有人烟[méi yǒu rén yān, ㄇㄟˊ ㄧㄡˇ ㄖㄣˊ ㄧㄢ,     /    ] uninhabited [Add to Longdo]
聚居地[jù jū dì, ㄐㄩˋ ㄐㄩ ㄉㄧˋ,   ] inhabited land; habitat [Add to Longdo]
贾第虫[Jiǎ dì chóng, ㄐㄧㄚˇ ㄉㄧˋ ㄔㄨㄥˊ,    /   ] Giardia lamblia protozoan parasite that inhabits the gut [Add to Longdo]
贾第虫属[Jiǎ dì chóng shǔ, ㄐㄧㄚˇ ㄉㄧˋ ㄔㄨㄥˊ ㄕㄨˇ,     /    ] Giardia lamblia protozoan parasite that inhabits the gut [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Aufenthalt { m }inhabitancy [Add to Longdo]
Aufenthalt { m }inhabitation [Add to Longdo]
Bewohnbarkeit { f }inhabitability [Add to Longdo]
Bewohner { m } | Bewohner { pl }inhabitant | inhabiters [Add to Longdo]
Einwohner { m } | Einwohner { pl }inhabitant | inhabitants [Add to Longdo]
Einwohnerzahl { f }number of inhabitants; (total) population [Add to Longdo]
Erdbewohner { m }inhabitant of the earth [Add to Longdo]
Grenzbewohner { m } | Grenzbewohner { pl }borderer; frontiersman; inhabitant of the border area | frontiersmen [Add to Longdo]
Millionenstadt { f }town with over a million inhabitants [Add to Longdo]
Talschaft { f }valley people; valley inhabitants [Add to Longdo]
Urbevölkerung { f }native population; native inhabitants [Add to Longdo]
bewohnbarinhabitable; habitable [Add to Longdo]
bewohnen | bewohnend | bewohnt | bewohnt | bewohnteto inhabit | inhabiting | inhabited | inhabits | inhabited [Add to Longdo]
unbewohnbaruninhabitable [Add to Longdo]
unbewohnbar { adv }uninhabitably [Add to Longdo]
unbewohntuninhabitated [Add to Longdo]
unbewohntuninhabited [Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT Dictionary
住民[じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P) #2,006 [Add to Longdo]
生息(P);栖息;棲息[せいそく, seisoku] (n, vs) inhabiting; living; (P) #4,122 [Add to Longdo]
住む[すむ, sumu] (v5m, vi) (See 棲む) to live (of humans); to reside; to inhabit; to dwell; to abide; (P) #4,169 [Add to Longdo]
住人[じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P) #7,357 [Add to Longdo]
先住民[せんじゅうみん, senjuumin] (n, adj-no) former inhabitant; indigenous people; aborigines #9,029 [Add to Longdo]
国人[くにびと, kunibito] (n) indigenous person; inhabitant of a country; (P) #15,062 [Add to Longdo]
がらがら[garagara] (adv, adv-to, vs) (1) (on-mim) clattering; rattling; gargling; (adj-na, adj-no) (2) empty; bare; uninhabited; vacant; unoccupied; (3) raspy (voice); gravelly; (n) (4) rattle (e.g. baby's toy) [Add to Longdo]
オーストラリアンスウェルシャーク[o-sutorariansuuerusha-ku] (n) Australian swellshark (Cephaloscyllium laticeps, species of catshark which inhabits the continental shelf of southern Australia) [Add to Longdo]
ブリトン人[ブリトンじん, buriton jin] (n) Briton (celtic inhabitant of historical Britain) [Add to Longdo]
可住地[かじゅうち, kajuuchi] (n) habitable area; inhabitable land [Add to Longdo]
居住者[きょじゅうしゃ, kyojuusha] (n) resident; inhabitant; (P) [Add to Longdo]
空谷[くうこく, kuukoku] (n) lonely or uninhabited valley [Add to Longdo]
現住建造物[げんじゅうけんぞうぶつ, genjuukenzoubutsu] (n) inhabited building [Add to Longdo]
戸口;戸々;戸戸[ここう, kokou] (n) houses and inhabitants; population [Add to Longdo]
三尸[さんし, sanshi] (n) (See 庚申待) the three worms (in Taoism, worms that inhabit the human gut and, on the eve of the 57th day of the sexagenary cycle, ascend to heaven during one's sleep to report on one's wrongdoings) [Add to Longdo]
住す[じゅうす, juusu] (v5s, vi) (See 住する) to live; to reside; to inhabit [Add to Longdo]
住する[じゅうする, juusuru] (vs-s, vi) to live; to reside; to inhabit [Add to Longdo]
住まう[すまう, sumau] (v5u, vi) to live; to reside; to inhabit; (P) [Add to Longdo]
出身者[しゅっしんしゃ, shusshinsha] (n) (1) alumnus (alumnae); graduate; old boy (girl); (2) former member of an organization; (3) former inhabitant (country, region, etc.); (P) [Add to Longdo]
神族[しんぞく, shinzoku] (n) (m-sl) (See 魔族) divine being; inhabitant of heaven [Add to Longdo]
人外[じんがい;にんがい, jingai ; ningai] (n, adj-no) (1) (じんがい only) uninhabited area; (2) acting inhumanly; inhuman person [Add to Longdo]
人外境[じんがいきょう, jingaikyou] (n) uninhabited area [Add to Longdo]
棲む;栖む[すむ, sumu] (v5m, vi) (See 住む) to live (of animals); to inhabit; to nest [Add to Longdo]
全住民[ぜんじゅうみん, zenjuumin] (n) all the inhabitants [Add to Longdo]
鳥が棲む森[とりがすむもり, torigasumumori] (exp, n) woods inhabited by birds [Add to Longdo]
入居者[にゅうきょしゃ, nyuukyosha] (n) (See テナント) tenant (esp. residential tenant in apartment block); occupant; inhabitant; inmate [Add to Longdo]
廃村[はいそん, haison] (n) (See ゴーストタウン) ghost town; deserted village; village without inhabitants [Add to Longdo]
八咫の烏[やたのからす, yatanokarasu] (n) (1) (obsc) (See 八咫烏) Yatagarasu (mythical raven who aided Emperor Jimmu on his eastern expedition); (2) three-legged crow inhabiting the sun in Chinese mythology [Add to Longdo]
八咫烏[やたがらす, yatagarasu] (n) (1) Yatagarasu (mythical raven who aided Emperor Jimmu on his eastern expedition); (2) three-legged crow inhabiting the sun in Chinese mythology [Add to Longdo]
非現住建造物[ひげんじゅうけんぞうぶつ, higenjuukenzoubutsu] (n) uninhabited building [Add to Longdo]
本島人[ほんとうじん, hontoujin] (n) inhabitants of main island [Add to Longdo]
魔族[まぞく, mazoku] (n) (See 神族, 魔界) demonic or magic being; inhabitant of hell (or the spirit world) [Add to Longdo]
無人の境[むじんのきょう, mujinnokyou] (n) uninhabited land [Add to Longdo]
韃靼[だったん, dattan] (n) Tartary (various tribes that historically inhabited the area north of China) [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top