ลาภมิควรได้ | น. ทรัพย์ที่บุคคลได้มาเพราะบุคคลอีกคนหนึ่งกระทำเพื่อชำระหนี้ หรือได้มาเพราะประการอื่น โดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคนหนึ่งเสียเปรียบ รวมตลอดถึงการได้มาเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งมิได้มี มิได้เป็นขึ้น หรือเป็นเหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้ว. | ความชอบ | น. คุณงามความดีที่ควรได้รับบำเหน็จรางวัล. | โดยทุจริต | ว. เพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมายสำหรับตนเองหรือผู้อื่น. | ทุจริตต่อหน้าที่ | ก. ปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติอย่างใดในตำแหน่งหรือหน้าที่ หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติอย่างใดในพฤติการณ์ที่อาจทำให้ผู้อื่นเชื่อว่ามีตำแหน่งหรือหน้าที่ทั้งที่ตนมิได้มีตำแหน่งหรือหน้าที่นั้น หรือใช้อำนาจในตำแหน่งหรือหน้าที่ ทั้งนี้ เพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้โดยชอบสำหรับตนเองหรือผู้อื่น. | ปาหุไณย- | (-ไนยะ-) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. | ปาหุไณยบุคคล | น. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. | ลัภย์ | ว. พึงได้, ควรได้. | วิจาร, วิจารณ-, วิจารณ์ | (วิจาน, วิจาระนะ-, วิจาน) ก. ให้คำตัดสินสิ่งที่เป็นศิลปกรรมหรือวรรณกรรมเป็นต้น โดยผู้มีความรู้ควรเชื่อถือได้ ว่ามีค่าความงามความไพเราะดีอย่างไร หรือมีข้อขาดตกบกพร่องอย่างไรบ้าง เช่น เขาวิจารณ์ว่า หนังสือเล่มนี้แสดงปัญหาสังคมในปัจจุบันได้ดีมากสมควรได้รับรางวัล, ติชม, มักใช้เต็มคำว่า วิพากษ์วิจารณ์ เช่น คนดูหนังวิพากษ์วิจารณ์ว่า หนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องช้าทำให้คนดูเบื่อ. | ศรวณีย์ | (สะระวะนี) ว. พึงได้ยิน, ควรได้ยิน | สมน้ำหน้า | ว. คำแดกดันหรือซํ้าเติมว่าควรได้รับผลร้ายเช่นนั้น เช่น ขี้เกียจท่องหนังสือ สอบตกก็สมน้ำหน้า, (ปาก) สม ก็ว่า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก. | สมเพช | (-เพด) ก. สงสารสลดใจ, ควรได้รับความกรุณา, เช่น เห็นคนอนาถาแล้วอดสมเพชไม่ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ เวทนา เป็น สมเพชเวทนา. | สมรรถภาพ | (สะมัดถะ-, สะหฺมัดถะ-) น. ความสามารถ เช่น เขาเป็นคนมีสมรรถภาพในการทำงานสูงสมควรได้เลื่อนตำแหน่ง. | ส่วนได้ส่วนเสีย | น. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย. | สอบแข่งขัน | ก. สอบเพื่อพิจารณาคัดเลือกบุคคลที่สมควรได้รับทุนหรือบรรจุในตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งเป็นต้น. | หลุดลอย | ก. พ้นจากที่ยึดไว้แล้วล่องลอยไป เช่น เรือที่ผูกไว้ไม่แน่น พอถูกคลื่นซัดก็หลุดลอยไป ว่าวขาดหลุดลอยไป, โดยปริยายหมายความว่า สูญสิ้นสิ่งที่ควรจะได้หรือสิ่งที่หวังไว้ เช่น ลาภที่ควรได้หลุดลอยไป โอกาสหลุดลอยไป. |
|
compensable | (adj) ที่ควรได้รับการชดเชย | call for | (phrv) สมควรได้รับ, See also: ควรได้ | deserve of | (phrv) สมควรได้รับจาก | fringe benefit | (n) สิ่งที่ลูกจ้างสมควรได้รับนอกจากค่าจ้างหรือเงินเดือน | deserve | (vt) สมควรได้รับ, See also: ควรค่าแก่การได้รับ, คู่ควร, Syn. merit, earn, rate, warrant | deserve | (vi) สมควรได้รับ, See also: ควรค่าแก่การได้รับ, คู่ควร, Syn. merit, earn, rate, warrant | deserved | (adj) ซึ่งสมควรได้รับ, See also: ซึ่งสมควรแล้ว, ซึ่งคู่ควร, Syn. earned, merited | deservedly | (adv) อย่างที่สมควรได้รับ | deserving | (adj) ซึ่งสมควรได้รับ, See also: ซึ่งสมควรแล้ว, ซึ่งคู่ควร, Syn. earned, merited | due | (n) สิ่งที่สมควรได้รับ | earn | (vt) ได้รับ, See also: สมควรได้รับ, Syn. deserve | get a good run for one's money | (idm) ได้สิ่งที่คาดหวังหรือสมควรได้รับ | poetic justice | (idm) กรรมตามทัน, See also: สมควรได้รับ | worthy of the name | (idm) สมควรแก่การเรียกเช่นนั้น, See also: สมควรได้รับ | laureate | (n) ผู้สมควรได้รับเกียรติยศ | merit | (vt) ควรได้รับ, See also: สมควรได้รับ, คู่ควรกับ, Syn. be worth, warrant, justify, deserve | meritorious | (adj) ซึ่งมีความดีความชอบ, See also: ซึ่งสมควรได้รับรางวัล, ซึ่งควรได้รับการยกย่อง, น่าสรรเสริญ, Syn. praiseworthy, honorable | meritoriously | (adv) อย่างสมควรได้รับความดีความชอบ | merization | (adj) ซึ่งคู่ควร, See also: ซึ่งสมควรได้รับ, Syn. deserving | overpayment | (n) การจ่ายมากกว่าที่ควรได้, Syn. overcharge | serve one right | (idm) สมควรได้รับโทษ, See also: เหมาะสม | thankworthy | (adj) ควรได้รับการขอบคุณ |
|
censurable | adj. ควรได้รับการตำหนิ, ควรตำหนิ, น่าตำหนิ, See also: censurableness n. | comeuppance | (คัมอัพ'พันซ) n. การด่าที่ควรได้รับ | command | (คะมานดฺ') { commanded, commanding, commands } v. บัญชา, สั่ง, สั่งการ, ควบคุม, มีอำนาจเหนือ, ควรได้รับ -n. การออกคำสั่ง, คำสั่ง, อำนาจสั่ง, ตำแหน่งบัญชาการ, คนในบังคับบัญชา, อักษรหรือสัญลักษณ์ที่ใช้สั่งเครื่องคอมพิวเตอร์ทำงาน, Syn. order | compensable | (คัมเพน'ซะเบิล) adj. ควรได้รับการชดเชยหรือตอบแทน | deserved | (ดิเซิร์ฟวดฺ') adj. ซึ่งสมควรได้รับ, ดีสม, สมควรแล้ว, See also: deservedness n. | deserving | (ดิเซิร์ฟ'วิง) adj. ซึ่งสมควรได้รับ (รางวัล, การชมเชย, ความช่วยเหลือ), See also: deservingness n., Syn. worthy | due | (ดิว) adj. เหมาะสม, สมควร, พอเพียง, พอควร, ครบกำหนด, ถึงกำหนด, ถูกต้อง, ถูกทำนองคลองธรรม, ตรง, หลีกเลี่ยงไม่ได้. n. สิทธิที่ควรได้รับ, หนี้, เงินที่พึงชำระ, ค่าธรรมเนียม, ความยุติธรรม. -adv. โดยตรง, แน่นอน. -Phr. (due to เนื่องจาก, เนื่องด้วย, เพราะ) ., See also: d | earn | (เอิร์น) v. หาได้, หามาได้, ได้กำไร, ได้รับ, สมควรได้รับ, มีรายได้, อยากได้, ปรารถนา, See also: earner n. | earnest | (เอิร์น'นิสทฺ) adj. จริงจัง, เอาใจ, ตั้งใจจริง, ซึ่งมีความกระตือรือร้นจริง, สำคัญมาก, ซึ่งควรได้ความสนใจมาก. n. ความจริงจัง, ความตั้งใจจริง, See also: earnestly adv. earnestness n. ดูearnest, Syn. serious | merit | (เมอ'ริท) n. ความดีเลิศ, ข้อดี, คุณความดี, บุญกุศล., See also: merits n., pl. ข้อถูกผิด, ความสมควร vt. สมควรกับ, ควรได้รับ, Syn. excellence | meritorious | (เมอริโท'เรียส, -ทอ'เรียส) adj. มีความดีความชอบ, มีคุณความดี, มีข้อดี, น่าสรรเสริญ, ควรได้รับการยกย่อง, Syn. praiseworthy | thanksworthy | adj. ควรได้รับการขอบคุณ |
|