| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: มียศ, -มียศ- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | กอง ๒ | น. กำลังพลของทหาร ตำรวจ เป็นต้น จำนวน ๔ หมวด เรียกว่า กองร้อย, เรียกหัวหน้าทหารหรือตำรวจที่มียศร้อยเอก เรือเอก เรืออากาศเอก หรือร้อยตำรวจเอก ว่า ผู้บังคับกองร้อย หรือทั่ว ๆ ไป เรียกว่า ผู้กอง เฉพาะกองร้อยตำรวจเอกนิยมเรียกว่า สารวัตร หรือ ผู้บังคับกอง | | คนใหญ่คนโต | น. ผู้ที่มียศหรือมีอำนาจ เช่น งานนี้เขาเชิญแต่คนใหญ่คนโต. | | แต่งตั้ง | ก. ยกย่องขึ้น, ชุบเลี้ยงให้มียศ, ให้ตำแหน่ง. | | ถือยศ, ถือยศถือศักดิ์ | ก. ไว้ยศ, ถือตัวว่ามียศมีศักดิ์. | | พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจชั้นผู้ใหญ่ | น. ข้าราชการฝ่ายปกครองซึ่งดำรงตำแหน่งระดับสูงในกระทรวงมหาดไทย ตั้งแต่นายอำเภอหรือปลัดอำเภอซึ่งเป็นหัวหน้ากิ่งอำเภอขึ้นไปถึงปลัดกระทรวงมหาดไทย และข้าราชการตำรวจที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้ากิ่งสถานีตำรวจที่มียศตั้งแต่ชั้นร้อยตำรวจตรีขึ้นไปจนถึงผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ. | | พระเดชพระคุณ | ส. คำเรียกผู้มียศบรรดาศักดิ์หรือพระภิกษุสงฆ์ที่มีสมณศักดิ์สูง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. | | มหาชัย | น. ชื่อเพลงไทยโบราณ อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ มี ๒ ท่อน อยู่ในเรื่องทำขวัญ ต่อมาแปลงเป็นทางฝรั่งใช้เป็นเพลงคำนับเมื่อบุคคลสำคัญมาถึงมณฑลพิธี, สำนักพระราชวังและข้อบังคับกระทรวงกลาโหมกำหนดให้ดุริยางค์บรรเลงเพลงมหาชัยรับและส่งเสด็จในพิธีการที่พระบรมวงศ์เสด็จพระราชดำเนินหรือเสด็จไปทรงเป็นประธาน และบรรเลงรับและส่งประธานในพิธีการที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และบรรเลงเป็นเพลงเคารพธงราชวงศ์เวลาผ่านหรือขึ้นลง นายทหารที่มียศจอมพล จอมพลเรือ จอมพลอากาศ. | | เมา | ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน เป็นต้น เช่น เมาเรือ เมารถ เมาเครื่องบิน, ลุ่มหลงจนลืมตัวเพราะมียศมีอำนาจเป็นต้น เช่น เมายศ เมาอำนาจ. | | เมายศ | ก. ถือตัวว่ามียศ. | | ยศอย่าง | น. การทำตามแบบอย่างผู้มียศ, การถือยศ ถือศักดิ์. | | ยโส | ก. เย่อหยิ่งเพราะถือตัวว่ามียศ มีปัญญา มีความรู้ มีกำลัง มีทรัพย์ ฯลฯ. | | เรือธง | น. เรือที่ผู้บัญชาการกองเรือ ซึ่งมียศตั้งแต่พลเรือตรีขึ้นไปใช้เป็นที่บังคับบัญชากองเรือ ชักธงตามยศของผู้บัญชาการนั้นไว้บนยอดเสาสูงสุดเพื่อให้เรือลำอื่นในกองเดียวกันสังเกตเห็นได้ชัดเจน. | | โลกธรรม | (โลกกะ-) น. เรื่องของโลก, ธรรมดาของโลก ทางพระพุทธศาสนามี ๘ ประการ คือ ๑. มีลาภ ๒. เสื่อมลาภ ๓. มียศ ๔. เสื่อมยศ ๕. สรรเสริญ ๖. นินทา ๗. สุข ๘. ทุกข์. | | สวมหัวโขน | ก. เอาหัวโขนสวมศีรษะ, โดยปริยายหมายความว่า ดำรงตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตหรือมียศถาบรรดาศักดิ์แล้วมักลืมตัวชอบแสดงอำนาจ. | | สูงศักดิ์ | ว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์. | | หมวด | กำลังพลของทหาร ตำรวจ เป็นต้น มีจำนวนไม่เกิน ๔ หมู่ มีหัวหน้าเรียกว่า ผู้บังคับหมวด หรือทั่ว ๆ ไปเรียกว่า ผู้หมวด, ถ้าเป็นทหารบกหรือตำรวจจะต้องมียศเป็นร้อยตรี ร้อยโท หรือร้อยตำรวจตรี ร้อยตำรวจโท, ถ้าเป็นทหารเรือหรือทหารอากาศจะต้องมียศเป็นเรือตรี เรือโท | | หมู่ ๑ | กำลังพลของทหาร ตำรวจ เป็นต้น มีจำนวนไม่เกิน ๑๐ คน มีหัวหน้าเรียกว่า ผู้บังคับหมู่ หรือทั่ว ๆ ไปเรียกว่า ผู้หมู่, ถ้าเป็นทหารบกหรือตำรวจจะต้องมียศเป็นนายสิบ, ถ้าเป็นทหารเรือหรือทหารอากาศจะต้องมียศเป็นจ่า. |
| | พระอิสริยยศ | ยศอันยิ่งใหญ่, ยศที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ หมายถึง สกุลยศของพระราชวงศ์ที่ถือกำเนิดมาว่ามียศทางขัตติยราชสกุลชั้นใด เช่น เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หม่อมเจ้า, ถ้าพระราชวงศ์พระองค์ใดได้ปฏิบัติราชการแผ่นดิน มีความดีความชอบ ก็อาจได้รับการสถาปนาพระอิสริยยศเป็นเจ้าต่างกรมจึงต่อพระนามกรมไว้ท้ายพระ นามเดิม เช่น พลตรีพระเจ้าวรวงศ์เธอกรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ [ศัพท์พระราชพิธี] |
| | มียศ | [mī yot] (adj) FR: gradé |
| |
| | elevated | (adj) มียศสูงขึ้น, See also: มีตำแหน่งสูงขึ้น, มีสถานะสูงขึ้น | | rank and file | (idm) ทหารประจำการ ที่ไม่มียศใหญ่โต, See also: สมาชิกในทีมที่ไม่ใช่หัวหน้า | | marquess | (n) ขุนนาง มียศระหว่างดยุคกับเอิร์ล, Syn. marquis | | marquessate | (n) ขุนนาง มียศระหว่างดยุคกับเอิร์ล | | marquis | (n) ขุนนาง มียศระหว่างดยุคกับเอิร์ล, Syn. marquess, marquise | | midshipman | (n) นักเรียนทหารเรือ (ของอเมริกา), See also: ตำแหน่งทหารเรือที่มียศระหว่าง naval cadet และ sublieutenant ของอังกฤษ, Syn. navigator, mariner, seaman, sailor | | rank | (vi) มียศสูง, See also: มีตำแหน่งสูงกว่า, Syn. stand high | | titled | (adj) ซึ่งมียศตำแหน่ง | | titular | (adj) เกี่ยวกับยศตำแหน่ง, See also: ซึ่งมียศศักดิ์, Syn. nominal, eponymous |
| | baronage | (บาร์'ระนิจฺ) n. บรรดาศักดิ์บารอน, ขุนนางจำพวกที่มียศชั้นบารอนทั้งหมด | | dowager | (เดา'อะเจอะ) n.หญิงที่ได้รับทรัพย์สินจากสามีที่ตาย, หญิงสูงอายุที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ | | titled | (ไท'เทิลดฺ) adj.มีบรรดาศักดิ์, มียศฐาบรรดาศักดิ์ | | titleholder | (ไทเทิลโฮล'เดอะ) n. ผู้มีตำแหน่ง, ผู้มีบรรดาศักดิ์, ผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์, ผู้ครองตำ-แหน่งชนะเลิศ (หรือtitlist) | | titular | (ทิช'ชะลา) adj. เกี่ยวกับtitle (ดู) , มีตำแหน่ง, มียศ, แต่ในนามเท่านั้น, มีกรรมสิทธิ์ครอบครอง n. ผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์., See also: titularity n. titularly adv., Syn. nominal |
| | outrank | (vt) มียศสูงกว่า, อยู่เหนือกว่า | | titular | (adj) มียศ, โดยตำแหน่ง, แต่ในนาม, โดยสิทธิ์ |
| | 卿 | [きょう, kyou] ลอร์ด (คำลำลองสำหรับเรียกขุนนางผู้มียศบารอน, ไวเคานต์, เอิร์ล และมาร์ควิส) |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
