มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | สละราชสมบัติ | (v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ | | สละราชสมบัติ | (v) abdicate, See also: renounce (the royal throne), Syn. สละราชบัลลังก์, Ant. ครองราชสมบัติ, Example: รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ | | สืบราชสมบัติ | (v) succeed to the throne, See also: enthrone, Syn. สืบราชสันตติวงศ์, สืบสาย, สืบตระกูล | | สืบราชสมบัติ | (v) ascend the throne, Example: พระองค์มิได้สุขสบายพระทัยเลย ด้วยว่าเกรงจะสูญสิ้นราชวงศ์ | | ครองราชสมบัติ | (v) reign, See also: succeed to the throne, Syn. ปกครองแผ่นดิน, ครองบัลลังก์, ครองแผ่นดิน, เสวยราชสมบัติ, Example: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวองค์ปัจจุบันทรงครองราชสมบัตินานกว่าพระมหากษัตริย์องค์อื่น, Thai Definition: ดำรงฐานะเป็นพระมหากษัตริย์ | | เสวยราชสมบัติ | (v) occupy the throne, See also: succeed to the throne, be a proclaimed king, be enthroned, Syn. เสวยราชย์, ครองราชย์, Example: พระองค์เสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติเมื่อยังทรงพระเยาว์ | | เถลิงราชสมบัติ | (v) ascend the throne, See also: enthrone, be crowned as a king, Syn. เถลิงถวัลย์ราชสมบัติ, ขึ้นครองราชสมบัติ, ครองราชย์, Example: พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกปฐมกษัตริย์ราชวงศ์จักรีเสด็จเถลิงราชสมบัติเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ.2325 | | การสละราชสมบัติ | (n) abdication, Example: สาเหตุของการสละราชสมบัติของพระองค์มาจากการปฏิวัติของประชาชน, Thai Definition: การที่กษัตริย์มอบสิทธิ์ในความเป็นพระเจ้าแผ่นดินให้แก่ผู้อื่นในระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่ | | เป็นกษัตริย์ต่อเนื่องแทน | |
| |
| | ครองราชสมบัติ | ก. ดำรงอยู่ในราชสมบัติ. | | ราชสมบัติ | น. สมบัติของพระมหากษัตริย์ | | ราชสมบัติ | ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น ขึ้นครองราชสมบัติ. | | สละราชสมบัติ | ก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์. | | สืบราชสมบัติ | ก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชบัลลังก์ ก็ว่า. | | กฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ | น. กฎหมายที่วางหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการสืบราชสมบัติ. | | กาญจนาภิเษก | น. พระราชพิธีที่พระเจ้าแผ่นดินกระทำเมื่อครองราชสมบัติได้ ๕๐ ปี. | | ทรง | ในราชาศัพท์มีความหมายว่า ขี่ หรือ ถือ เป็นต้น ตามเนื้อความของคำที่ตามหลัง เช่น ทรงม้า ว่า ขี่ม้า ทรงช้าง ว่า ขี่ช้าง ทรงศร ว่า ถือศร ทรงศีล ว่า รับศีล ถือศีล ทรงบาตร ว่า ตักบาตร ทรงราชย์ ว่า ครองราชสมบัติ | | ทรัพย์สินส่วนพระองค์ | น. ทรัพย์สินที่เป็นของพระมหากษัตริย์อยู่แล้วก่อนเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ หรือทรัพย์สินที่รัฐทูลเกล้าฯ ถวาย หรือทรัพย์สินที่ทรงได้มาไม่ว่าในทางใดและเวลาใด นอกจากที่ทรงได้มาในฐานะที่ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ ทั้งนี้ รวมทั้งดอกผลที่เกิดจากบรรดาทรัพย์สินเช่นว่านั้นด้วย. | | ทวีธาภิเษก | น. พระราชพิธีสมโภชเมื่อรัชกาลที่ ๕ ทรงครองราชสมบัติยืนนานมาเป็น ๒ เท่าของรัชกาลที่ ๔, เรียกเหรียญที่จัดทำขึ้นเป็นที่ระลึกในพระราชพิธีนี้ ว่า เหรียญทวีธาภิเษก. | | ปราบดาภิเษก | (ปฺราบดา-) น. พระราชพิธีขึ้นเสวยราชสมบัติหรือได้ราชสมบัติ. | | เปลี่ยนแผ่นดิน | ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, ผลัดแผ่นดิน ก็ว่า. | | ผลัดแผ่นดิน | ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินพระองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, เปลี่ยนแผ่นดิน ก็ว่า. | | พระราชพิธี | น. พิธีที่พระมหากษัตริย์ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ กำหนดไว้ตามราชประเพณี เช่น พระราชพิธีฉัตรมงคล พระราชพิธีสงกรานต์ พระราชพิธีสมโภชเดือนและขึ้นพระอู่ พระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี. | | มหาอุปราช | (มะหาอุปะหฺราด, -อุบปะหฺราด) น. ตำแหน่งรัชทายาทที่จะสืบราชสมบัติของพระมหากษัตริย์ เรียกว่า พระมหาอุปราช หรือเรียกกันอย่างสามัญว่า วังหน้า | | มอบ ๑ | ก. เวนให้ เช่น มอบราชสมบัติ, สละให้ เช่น มอบกายถวายชีวิต มอบชีวิตเป็นราชพลี, ยกให้ เช่น มอบทรัพย์สมบัติ, ให้ไว้ เช่น มอบเงินให้เป็นค่าอาหารกลางวันแก่เด็กนักเรียน. | | ยุวราช, ยุวราชา | น. พระราชกุมารที่ได้รับอภิเษกหรือทรงรับแต่งตั้งอยู่ในตำแหน่งที่จะสืบราชสมบัติเป็นพระเจ้าแผ่นดินต่อไป. | | รัช ๒, รัช- | (รัดชะ-) น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ. | | รัชกาล | น. ช่วงเวลาที่ครองราชสมบัติของพระมหากษัตริย์พระองค์หนึ่ง ๆ, โดยอนุโลมใช้หมายถึงพระมหากษัตริย์รัชกาลนั้น ๆ เช่น รัชกาลที่ ๕ เสด็จประพาสต้น. | | รัชทายาท | น. ผู้จะสืบราชสมบัติ. | | รัชมังคลาภิเษก | น. พระราชพิธีสมโภชเมื่อพระมหากษัตริย์ทรงครองราชสมบัติได้นานกว่าพระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ที่เคยมีมา. | | รัชดาภิเษก | น. พระราชพิธีสมโภชเมื่อพระมหากษัตริย์ทรงครองราชสมบัติครบ ๒๕ ปี. | | ราชสันตติวงศ์ | น. ลำดับชั้นพระบรมราชวงศ์ในการสืบราชสมบัติตามกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ พ.ศ. ๒๔๖๗. | | ราไชศวรรย์ | (ราไชสะหฺวัน) น. ราชสมบัติ. | | ราชย์ | น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ, เช่น ขึ้นครองราชย์ เสวยราชย์. | | ล้อมวง | อารักขาเขตพระราชฐานหรือบริเวณรอบสถานที่ที่ประทับนอกพระนคร ทั้งการเสด็จโดยสถลมารคและชลมารค, รักษาความสงบเรียบร้อยระหว่างพระเจ้าแผ่นดินทรงพระประชวร หรือพระรัชทายาทก่อนเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ โดยจัดเจ้าหน้าที่ล้อมที่ประทับเป็นชั้น ๆ. | | เวน | ก. มอบหรือย้ายโอนในอาการที่สละกรรมสิทธิ์ซึ่งมีอยู่ในขณะนั้น เช่น เวนหน้าที่ให้ผู้รับผิดชอบคนต่อไป เวนราชสมบัติ. | | สิริ ๒, สิรี | น. ศรี, มิ่งขวัญ, มงคล, เช่น สิริราชสมบัติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ มงคล เป็น สิริมงคล | | สืบ ๑ | ก. ต่อเนื่องเป็นลำดับ เช่น สืบราชสมบัติ สืบตระกูล. | | สืบราชบัลลังก์ | ก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชสมบัติ ก็ว่า. | | สืบราชสันตติวงศ์ | ก. ครองราชสมบัติสืบต่อจากพระมหากษัตริย์พระองค์ก่อนซึ่งอยู่ในราชวงศ์เดียวกัน เช่น กฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ พ.ศ. ๒๔๖๗, สืบสันตติวงศ์ ก็ว่า. | | สืบสันตติวงศ์ | ก. ครองราชสมบัติสืบต่อจากพระมหากษัตริย์พระองค์ก่อนซึ่งอยู่ในราชวงศ์เดียวกัน, สืบราชสันตติวงศ์ ก็ว่า. | | อัฐทิศ | น. ชื่อพระแท่นรูป ๘ เหลี่ยม ที่พระมหากษัตริย์ประทับเพื่อรับการถวายราชสมบัติในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก, เรียกเต็มว่า พระที่นั่งอัฐทิศ-อุทุมพรราชอาสน์. | | อินทราภิเษก | (อินทฺรา-) น. เรียกลักษณะพิเศษ ๓ ประการ คือ ๑. พระอินทร์นำเอาเครื่องราชกกุธภัณฑ์มาถวาย เมื่อจะได้ราชสมบัติ ๒. เสี่ยงราชรถมาจดฝ่าพระบาท และ ๓. เหาะเอาฉัตรทิพย์มากางกั้น |
| | abdication | การสละราชสมบัติ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | abdication | การสละราชสมบัติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | การสละราชสมบัติ | [kān sala rātchāsombat] (n, exp) EN: abdication FR: abdication [ f ] | | ราชสมบัติ | [rātchasombat] (n) EN: throne FR: trône [ m ] | | สละราชสมบัติ | [sala rātchāsombat] (v, exp) EN: abdicate ; renounce (the royal throne) FR: abdiquer (la couronne) | | เสวยราชสมบัติ | [sawoēi rātchāsombat] (v, exp) EN: occupy the throne ; succeed to the throne ; be a proclaimed king ; be enthroned | | ทรงสละราชสมบัติ | [song sala rātchasombat] (v) EN: abdicate (for royalty) FR: abdiquer (monarque) |
| | | abdicate | (vt) ทำให้สละราชสมบัติ, See also: ทำให้สละราชบัลลังก์, ทำให้สละอำนาจ, ทำให้ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์ | | abdicate | (vi) สละราชสมบัติ, See also: สละราชบัลลังก์, สละอำนาจ, ถอนตัวจากอำนาจ, ตำแหน่ง, สิทธิ์, Syn. renounce, relinguish | | abdication | (n) การสละราชสมบัติ, Syn. stepping down | | reign | (vi) ครองราชย์, See also: ครองราชสมบัติ, ครองบัลลังก์, ครองแผ่นดิน, Syn. govern, rule |
| | abdicate | (แอบ' ดิเคท) vt., vi. สละ (ราชสมบัติ, ตำแหน่ง, อำนาจ) -abdicator n., | | accede | (แอคซีด') vt. เห็นด้วย, รับคำ, ยอมตาม, เสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติ, ยินยอม, กำลังจะมาถึง, กำลังครอบงำ, เข้าร่วม. -accedence n. | | demise | (ดิไมซ') n. การตาย, การสิ้นสุด, การตกทอดมรดกของผู้ตายแก่ทายาท, การสืบราชสมบัติ, การสืบตำแหน่ง vi. โอน, สืบทอดราชสมบัติ, See also: demisable adj. | | demission | (ดิมิช'เชิน) n. การสละราชสมบัติ, การลาออกจากตำแหน่ง, Syn. abdication | | deposition | (เดพพะซิช'เชิน) n. การปลดออกจากตำแหน่งหรืองาน, การให้ออกจากราชสมบัติ, สิ่งที่ถูกปลด, การให้การเป็นพยาน, หนังสือให้การเป็นพยาน, การทับถม, การสะสม, การนอนก้นของตะกอน, การฝากเงิน |
| | abdicate | (vi, vt) ลาออก, สละราชสมบัติ, ยกเลิก | | abdication | (n) การลาออก, การสละราชสมบัติ, การยกเลิก | | enthrone | (vt) ยกขึ้นไว้สูงสุด, ตั้งให้เป็นพระเจ้าแผ่นดิน, ถวายราชสมบัติ, มอบอำนาจให้ | | reign | (vi) เสวยราชสมบัติ, ครองราชย์, เป็นเจ้า |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
