| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: bugle, -bugle- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | bugle | (บิว'เกิล) { bugled, bugling, bugles } n. แตรเดียว v. เป่าแตรสัญญาณ, See also: bugler n. | | buglet | n. แตรเล็ก ๆ |
| | bugle | (n) แตรทหาร, แตรเดี่ยว, เขาวัวสำหรับเป่า | | bugle | (vi) เป่าแตร, เป่าเขาวัว | | bugler | (n) คนเป่าแตร, คนเป่าเขาวัว |
| | | เขนง | (n) horn, See also: bugle, Syn. เขาสัตว์, Example: พิธีการของชนเผ่านี้ใช้เขนงซึ่งทำมาจากเขาวัว เป่าให้เกิดเสียงเพื่อเป็นสัญญาณบอกความหมายบางอย่าง, Thai Definition: เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ | | แตร | (n) horn, See also: brass wind instrument, bugle, trumpet, clarion, klaxon, Example: เมื่อเดินย่ำทรายต่อไปอีกก็ได้ยินเสียงขลุ่ยและแตรอย่างแผ่วเบาเศร้าสร้อย ราวกับจะกระซิบบอกเรื่องราวที่ผู้คนลืมเลือนไปหมดสิ้น, Count Unit: ตัว, Thai Definition: เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน | | แตรเดี่ยว | (n) bugle, Count Unit: ตัว, Thai Definition: แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น | | ทรัมเป็ต | (n) trumpet, See also: clarion, brass wind, horn, bugle, Example: นักเรียนฝึกเป่าทรัมเป็ตเพื่อไปบรรเลงในงานประกวดวงดนตรี, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อแตรประเภทหนึ่ง มีเสียงแหลม, Notes: (อังกฤษ) |
| | แตร | [traē] (n) EN: trumpet ; bugle ; clarion FR: trompette [ f ] ; bugle [ m[ ; clairon [ m ] | | แตรเดียว | [traē dīo] (n) EN: trumpet ; bugle ; clarion FR: trompette [ f ] ; bugle [ m[ ; clairon [ m ] |
| | | | bugle | (n) a brass instrument without valves; used for military calls and fanfares | | bugle | (n) any of various low-growing annual or perennial evergreen herbs native to Eurasia; used for ground cover, Syn. bugleweed | | bugle | (n) a tubular glass or plastic bead sewn onto clothing for decoration | | bugle | (v) play on a bugle | | bugle call | (n) a signal broadcast by the sound of a bugle | | bugler | (n) someone who plays a bugle | | bugleweed | (n) a mildly narcotic and astringent aromatic herb having small whitish flowers; eastern United States, Syn. Lycopus virginicus | | creeping bugle | (n) low rhizomatous European carpeting plant having spikes of blue flowers; naturalized in parts of United States, Syn. Ajuga reptans | | erect bugle | (n) upright rhizomatous perennial with bright blue flowers; southern Europe, Syn. Ajuga genevensis, blue bugle | | pyramid bugle | (n) European evergreen carpeting perennial, Syn. Ajuga pyramidalis | | scarlet bugler | (n) plant with bright red tubular flowers in long narrow clusters near tips of erect stems; coastal ranges from central California southward, Syn. Penstemon centranthifolius | | ground pine | (n) low-growing annual with yellow flowers dotted red; faintly aromatic of pine resin; Europe, British Isles and North Africa, Syn. Ajuga chamaepitys, yellow bugle |
| | Bugle | n. [ OE. bugle buffalo, buffalo's horn, OF. bugle, fr. L. buculus a young bullock, steer, dim. of bos ox. See Cow the animal. ] A sort of wild ox; a buffalo. E. Phillips. [ 1913 Webster ] | | Bugle | n. [ See Bugle a wild ox. ] 1. A horn used by hunters. [ 1913 Webster ] 2. (Mus.) A copper instrument of the horn quality of tone, shorter and more conical that the trumpet, sometimes keyed; formerly much used in military bands, very rarely in the orchestra; now superseded by the cornet; -- called also the Kent bugle. [ 1913 Webster ] | | Bugle | n. [ LL. bugulus a woman's ornament: cf. G. bügel a bent piece of metal or wood, fr. the same root as G. biegen to bend, E. bow to bend. ] An elongated glass bead, of various colors, though commonly black. [ 1913 Webster ] | | Bugle | a. [ From Bugle a bead. ] Jet black. “Bugle eyeballs.” Shak. [ 1913 Webster ] | | Bugle | n. [ F. bugle; cf. It. bugola, L. bugillo. ] (Bot.) A plant of the genus Ajuga of the Mint family, a native of the Old World. [ 1913 Webster ]
Yellow bugle, the Ajuga chamæpitys. [ 1913 Webster ]
| | Bugled | a. Ornamented with bugles. [ 1913 Webster ] | | Bugle horn | 1. A bugle. [ 1913 Webster ] One blast upon his bugle horn
Were worth a thousand men. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] 2. A drinking vessel made of horn. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] And drinketh of his bugle horn the wine. Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Bugler | n. One who plays on a bugle. [ 1913 Webster ] | | Bugleweed | n. (Bot.) A plant of the Mint family and genus Lycopus; esp. Lycopus Virginicus, which has mild narcotic and astringent properties, and is sometimes used as a remedy for hemorrhage. [ 1913 Webster ] | | Kent bugle | pos>prop. n. [ Probably named after a Duke of Kent. ] (Mus.) A curved bugle, having six finger keys or stops, by means of which the performer can play upon every key in the musical scale; -- called also keyed bugle, and key bugle. Moore. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
