มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | surfeit | (n) สิ่งที่มากเกินไป, See also: ปริมาณที่มากเกิน, จำนวนที่มากเกิน, Syn. excess, superfluity, profusion | | surfeit | (n) การดื่มหรือกินเกินขนาด, Syn. glut, overindulge | | surfeit | (n) ความไม่สบายเนื่องจากการดื่มหรือกินเกินขนาด, See also: อาการคลื่นไส้จากการดื่มหรือกินเกินขนาด, Syn. discomfort, disgust, nausea | | surfeit | (vt) ให้ดื่มหรือกินเกินขนาด, Syn. stuff, gorge, satiate, glut | | surfeit | (vi) ดื่มหรือกินเกินขนาด, Syn. overindulge, gorge, glut |
| | surfeit | (เซอ'ฟีท) n. ส่วนเกิน, จำนวนเกิน, ความมากมายเกินไป, ความล้น, การรับประทานหรือดื่มมากเกินไป, ความรู้สึกไม่สบาย ที่เกิดจากการรับประทานหรือดื่มมากเกินไป. vt. ทำให้เกิน, ทำให้อิ่มไป. vi. ทำมากไป, มั่วสุมมากไป, รับประทานหรือดื่มมากเกินไป |
| | surfeit | (adj) อิ่มแปล้, มากเกินไป, เบื่อหน่าย | | surfeit | (vt) ทำให้อิ่มแปล้, ให้กินมากเกินไป, ล้น |
| | | ปรน | [pron] (v) EN: satiate ; surfeit ; cram ; stuff FR: nourrir ; alimenter |
| | | | | Surfeit | n. [ OE. surfet, OF. surfait, sorfait, excess, arrogance, crime, fr. surfaire, sorfaire, to augment, exaggerate, F. surfaire to overcharge; sur over + faire to make, do, L. facere. See Sur-, and Fact. ] 1. Excess in eating and drinking. [ 1913 Webster ] Let not Sir Surfeit sit at thy board. Piers Plowman. [ 1913 Webster ] Now comes the sick hour that his surfeit made. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Fullness and oppression of the system, occasioned often by excessive eating and drinking. [ 1913 Webster ] To prevent surfeit and other diseases that are incident to those that heat their blood by travels. Bunyan. [ 1913 Webster ] 3. Disgust caused by excess; satiety. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] Matter and argument have been supplied abundantly, and even to surfeit. Burke. [ 1913 Webster ] | | Surfeit | v. i. 1. To load the stomach with food, so that sickness or uneasiness ensues; to eat to excess. [ 1913 Webster ] They are as sick that surfeit with too much as they that starve with nothing. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To indulge to satiety in any gratification. [ 1913 Webster ] | | Surfeit | v. t. [ imp. & p. p. Surfeited; p. pr. & vb. n. Surfeiting. ] 1. To feed so as to oppress the stomach and derange the function of the system; to overfeed, and produce satiety, sickness, or uneasiness; -- often reflexive; as, to surfeit one's self with sweets. [ 1913 Webster ] 2. To fill to satiety and disgust; to cloy; as, he surfeits us with compliments. V. Knox. [ 1913 Webster ] | | Surfeiter | n. One who surfeits. Shak. [ 1913 Webster ] | | Surfeit-water | n. Water for the cure of surfeits. [ Obs. ] Locke. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
