มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | prosecute | (พรอส'ซิคิวทฺ) vt. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, ปฏิบัติ, ดำเนินถึงที่สุด. vi. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, ทำหน้าที่เป็นอัยการ., See also: prosecutability adj., Syn. pursue, sue |
| | prosecute | (vt) ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, เรียกร้องสิทธิ์ |
| | ฟ้องคดี | (v) prosecute, Syn. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, Example: เขาน่าจะฟ้องคดีเพื่อเรียกค่าเสียหายกับผู้สั่งยิงประชาชนในเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ, Thai Definition: กล่าวโทษผู้อื่นต่อศาลสถิตยุติธรรม | | ดำเนินคดี | (v) sue, See also: prosecute, charge, indict, go to court, Syn. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, ฟ้องร้องคดี, Example: เขาถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจดำเนินคดีข้อหามียาเสพติดในครอบครอง |
| | ดำเนินคดี | [damnoēnkhadī] (v, exp) EN: sue ; prosecute ; charge ; indict ; go to court ; take legal proceedings FR: mener une action en justice ; ester en justice ; intenter ; attaquer | | ฟ้องร้อง | [føngrøng] (v) EN: sue ; accuse ; charge ; file ; make a prosecution ; bring charge against ; indict ; prosecute FR: mettre en accusation ; mettre en examen ; poursuivre | | ซักฟอก | [sakføk] (v) EN: question ; interrogate ; ask ; prosecute FR: cuisiner (fam.) | | ต้องคดี | [tǿngkhadī] (v, exp) EN: be accused (with) ; be sued ; be charged (with) ; be prosecuted ; be involved in litigation ; be under prosecution FR: être inculpé ; être poursuivi en justice |
| | | | | Prosecute | v. t. [ imp. & p. p. Prosecuted p. pr. & vb. n. Prosecuting. ] [ L. prosecutus, p. p. of prosequi to follow, pursue. See Pursue. ] [ 1913 Webster ] 1. To follow or pursue with a view to reach, execute, or accomplish; to endeavor to obtain or complete; to carry on; to continue; as, to prosecute a scheme, hope, or claim. [ 1913 Webster ] I am beloved Hermia;
Why should not I, then, prosecute my right ? Shak. [ 1913 Webster ] 2. To seek to obtain by legal process; as, to prosecute a right or a claim in a court of law. [ 1913 Webster ] 3. (Law) To pursue with the intention of punishing; to accuse of some crime or breach of law, or to pursue for redress or punishment, before a legal tribunal; to proceed against judicially; as, to prosecute a man for trespass, or for a riot. [ 1913 Webster ] To acquit themselves and prosecute their foes. Milton. [ 1913 Webster ] | | Prosecute | v. i. 1. To follow after. [ Obs. ] Latimer. [ 1913 Webster ] 2. (Law) To institute and carry on a legal prosecution; as, to prosecute for public offenses. Blackstone. [ 1913 Webster ] |
| | 原告適格 | [げんこくてきかく, genkokutekikaku] (n) standing (of a legal case, e.g. whether there are grounds to prosecute) [Add to Longdo] | | 公訴時効 | [こうそじこう, kousojikou] (n) (legal) limitation; prescription of the right to prosecute an accused; statute of limitation [Add to Longdo] | | 親告罪 | [しんこくざい, shinkokuzai] (n) type of crime which requires a formal complaint from the victim in order to prosecute [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
