(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา transgresses มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *transgres*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | | transgress | (เทรนซฺเกรส') vi., vt. ละเมิด, ฝ่าฝืน, กระทำผิด, รุกล้ำ, See also: transgression n. transgressive adj. transgressor n., Syn. sin, err |
| | | ผู้ละเมิด | (n) violator, See also: transgressor, Syn. ผู้ล่วงละเมิด, Example: ผู้ละเมิดกฎแห่งศีลธรรมจรรยาของสังคมย่อมถูกลงโทษ, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้กระทำการล่วงออกไปจากกรอบที่กำหนดไว้ | ล้ำ | (v) infringe, See also: break, violate, transgress, contravene, Syn. ล่วงล้ำ, ล่วงเกิน, ล้ำเส้น, Example: เสรีภาพโดยชอบธรรมต้องไม่ล้ำสิทธิ์ผู้อื่น, Thai Definition: เลยผ่านพ้นเกินเข้าไป | ผู้กระทำผิด | (n) culprit, See also: offender, criminal, wrongdoer, transgressor, felon, Example: เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้กระทำผิดลอยนวลไปได้แน่นอน, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลที่ปฏิบัติไม่ตรงกับความจริงหรือที่กําหนดนิยมไว้อย่างถูกต้อง | ปาราชิก | (n) Buddhist monk who committed the gravest transgression of the rules, Example: ภิกษุรูปดังกล่าวส่อเค้าว่าจะถูกตัดสินให้เป็นปาราชิกจากศาลสงฆ์ใน 3 ข้อหา, Count Unit: คน, Thai Definition: ภิกษุที่ละเมิดพระวินัยต้องขาดจากความเป็นภิกษุ บวชอีกไม่ได้, Notes: (บาลี) | ละเมิด | (v) infringe, See also: break, violate, offend, transgress, contravene, Syn. ฝ่าฝืน, ขัดขืน, Example: แม้บางคนจะชอบละเมิดคำสอนในศาสนา แต่ใจเขาก็ยังเคารพอยู่, Thai Definition: ฝ่าฝืนจารีตประเพณี หรือกฎหมายที่มีบัญญัติไว้ | อัชฌาจาร | (n) impoliteness, See also: misbehavior, discourtesy, transgression (of custom), Syn. ความประพฤติชั่ว, การล่วงมารยาท, การละเมิดประเพณี, Notes: (บาลี) | กรรม | (n) sin, See also: wrong-doing, badness, transgression, wickedness, Syn. บาป, เคราะห์, Example: ทุกคนเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า | ก้าวล่วง | (v) violate, See also: infringe, transgress, Syn. ละเมิด, ฝ่าฝืน, Example: เขาก้าวล่วงสิทธิของผู้อื่น | กินทาง | (v) transgress the white line (in driving ), See also: stride over other people's driving lane, Syn. ล้ำทาง, Thai Definition: ล้ำทางเข้าไป | การฝ่าฝืน | (n) disobedience, See also: breaking the law, contravening, violation, infringement, transgression, disregard, Syn. การละเมิด, การฝืน, การผิดคำสั่ง, การฝืนกฎ, การขัดขืน, Example: การขับรถฝ่าไฟแดงเป็นการฝ่าฝืนกฎจราจร | การฝืน | (n) disobedience, See also: breaking the law, contravening, violation, infringement, transgression, disregard, Syn. การขัด, การละเมิด, การฝ่าฝืน, Example: การฝืนกฎระเบียบเป็นเรื่องที่พบในคนหมู่มาก, Thai Definition: การขัด การไม่ทำตาม เช่น ฝืนระเบียบ | อลัชชี | (n) sham monk, See also: immoral monk, monk who transgresses the canons, Example: เขาเป็นเพียงอลัชชีที่อาศัยผ้าเหลืองประพฤติผิดเท่านั้น, Thai Definition: นักพรตหรือภิกษุผู้มักประพฤติละเมิดพระพุทธบัญญัติ, Notes: (บาลี) |
| อาบัติ | [ābat] (n) EN: offence ; infringement ; misdemeanor ; offense FR: transgression [ f ] ; infraction [ f ] | อาบัติ | [ābat] (v) EN: transgress a precept | ฝืนกฎหมาย | [feūn kotmāi] (v, exp) EN: violate a law ; break a law ; infringe FR: enfreindre la loi ; violer la loi ; transgresser la loi | กรรม | [kam] (n) EN: sin ; misdeeds ; wrong-doing ; badness ; transgression ; wickedness ; misfortune FR: mauvaise action [ f ] | กินทาง | [kin thāng] (v, exp) EN: transgress the white line ; stride over other people's driving lane FR: mordre la ligne blanche ; déborder sur la bande de circulation inverse | ล้ำ | [lam] (v) EN: go beyond ; overstep ; encroach upon ; go ahead of ; pass over ; oustrip ; overtake ; infringe ; break ; violate ; transgress ; contravene FR: dépasser ; déborder ; surpasser | ละเมิด | [lamoēt] (v) EN: infringe ; break ; violate ; exceed ; transgress ; breach FR: enfreindre ; violer ; transgresser | ปาราชิก | [pārāchik] (n) EN: grave sin (committed by a Buddhist priest requiring expulsionfrom the order) ; gravest transgression of the rules for a Buddhist monk FR: péché (entraînant l'expulsion du bonze) [ m ] | ผิด | [phit] (v) EN: violate ; infringe ; break FR: enfreindre ; transgresser ; contrevenir à ; offenser | ผิดจารีต | [phit jārīt] (v, exp) EN: commit a transgression ; misbehave |
| | | transgress | (v) act in disregard of laws, rules, contracts, or promises, Syn. offend, breach, go against, break, violate, infract, Ant. keep | transgress | (v) spread over land, especially along a subsiding shoreline | transgress | (v) pass beyond (limits or boundaries), Syn. trespass, overstep | transgression | (n) the act of transgressing; the violation of a law or a duty or moral principle, Syn. evildoing | transgression | (n) the spreading of the sea over land as evidenced by the deposition of marine strata over terrestrial strata | transgression | (n) the action of going beyond or overstepping some boundary or limit | transgressor | (n) someone who transgresses; someone who violates a law or command | sin | (v) commit a sin; violate a law of God or a moral law, Syn. trespass, transgress |
| Intransgressible | a. [ L. intragressibilis that can not be crossed. See In- not, and Transgress. ] Incapable of being transgressed; not to be passed over or crossed. Holland. [ 1913 Webster ] | Transgress | v. t. [ imp. & p. p. Transgressed p. pr. & vb. n. Transgressing. ] [ Cf. F. transgresser. See Transgression. ] 1. To pass over or beyond; to surpass. [ R. ] [ 1913 Webster ] Surpassing common faith, transgressing nature's law. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Hence, to overpass, as any prescribed as the &unr_;imit of duty; to break or violate, as a law, civil or moral. [ 1913 Webster ] For man will hearken to his glozing lies, And easily transgress the sole command. Milton. [ 1913 Webster ] 3. To offend against; to vex. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Why give you peace to this imperate beast That hath so long transgressed you ? Beau. & Fl. [ 1913 Webster ] | Transgress | v. i. To offend against the law; to sin. [ 1913 Webster ] Who transgressed in the thing accursed. I Chron. ii. 7. [ 1913 Webster ] | Transgression | n. [ L. transgressio a going across, going over, transgression of the law, from transgredi, transgressus, to step across, go over; trans over, across + gradi to step, walk: cf. F. transgression. See Grade. ] The act of transgressing, or of passing over or beyond any law, civil or moral; the violation of a law or known principle of rectitude; breach of command; fault; offense; crime; sin. [ 1913 Webster ] Forgive thy people . . . all their transgressions wherein they have transgressed against thee. I Kings viii. 50. [ 1913 Webster ] What rests, but that the mortal sentence pass On his transgression, death denounced that day ? Milton. [ 1913 Webster ] The transgression is in the stealer. Shak. [ 1913 Webster ] Syn. -- Fault; offense; crime; infringement; misdemeanor; misdeed; affront; sin. [ 1913 Webster ] | Transgressional | a. Of pertaining to transgression; involving a transgression. [ 1913 Webster ] | Transgressive | a. [ Cf. L. transgressivus passing over into another class. F. transgressif. ] Disposed or tending to transgress; faulty; culpable. - [ 1913 Webster ] | Transgressively | adv. [ 1913 Webster ] Adam, perhaps, . . . from the transgressive infirmities of himself, might have erred alone. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] | Transgressor | n. [ L.: cf. F. transgresseur. ] One who transgresses; one who breaks a law, or violates a command; one who violates any known rule or principle of rectitude; a sinner. [ 1913 Webster ] The way of transgressors is hard. Prov. xiii. 15. [ 1913 Webster ] |
| | | 違反(P);違犯 | [いはん, ihan] (n, vs) violation (of law); transgression; infringement; breach; (P) #1,971 [Add to Longdo] | 反する(P);叛する | [はんする, hansuru] (vs-s, vi) (1) (反する only) to be contrary to; to be inconsistent with; to contradict; (2) (反する only) to act contrary to (rules or guidelines); to violate; to transgress; (3) to oppose; to rebel; to revolt; (P) #6,967 [Add to Longdo] | 反則 | [はんそく, hansoku] (n, vs) foul play (sport); transgression; default; balk; irregularity; (P) #13,346 [Add to Longdo] | 違背 | [いはい, ihai] (n, vs) violation; transgression [Add to Longdo] | 越境 | [えっきょう, ekkyou] (n, vs, adj-no) border transgression; (P) [Add to Longdo] | 海進 | [かいしん, kaishin] (n) coastline transgression [Add to Longdo] | 罪の報いを受ける | [つみのむくいをうける, tsuminomukuiwoukeru] (exp, v1) to pay for one's transgression; to receive punishment for one's crime [Add to Longdo] | 犯す | [おかす, okasu] (v5s, vt) (1) to commit (e.g. crime); to perpetrate; (2) to transgress; to contravene; (3) (also written 姦す) to violate; to ravish; to rape; to deflower; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |