| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -rheydt-, *rheydt* |
| (Few results found for -rheydt- automatically try rhet) |
| |
| | | rhetoric | (เรท'เทอริค) n. ศิลปะการใช้ถ้อยคำ, วาทศิลป์, เชิงสำนวน, ศิลปะในการพูดชักจูงใจคน, เชิงคุยโว, เชิงโวหาร, Syn. expressiveness, bombast | | rhetorical | (รีทอ'ริเคิล) adj. เกี่ยวกับ rhetoric (ดู) , |
| | | | | | วาทะศิลป์ | (n) rhetoric, Example: งานนี้ขึ้นอยู่กับวาทะ, Thai Definition: รู้จักใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ | | วาทศิลป์ | (n) rhetoric, See also: oratory, Syn. วาทศิลป, Example: เขาได้ชื่อว่าเป็นนักการทูตลิ้นทอง มีวาทศิลป์อันเยี่ยมยอด, Thai Definition: ศิลปะการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ | | คารม | (n) rhetoric, See also: eloquence, oratory, words, argument, Syn. ฝีปาก, ถ้อยคำ, Example: สักวันหนึ่งข้างหน้าข้าพเจ้าคงพอจะมีจุดเริ่มต้นและมีจุดยืนที่จะไม่หวั่นไหวไปกับคารมคำโฆษณาชวนเชื่อจากผู้ขายสินค้าได้โดยง่าย, Thai Definition: ถ้อยคำที่คมคาย | | ฝีปาก | (n) rhetoric, See also: eloquence, oratory, verbal skill, Example: มิเพียงแต่ ฝีปาก ดี ที่ทำให้เขาได้แจ้งเกิด หากบวกความรู้ ความฉลาดหลักแหลม ไหวพริบในการเดินบนถนนสายนี้, Thai Definition: คารมของผู้กล่าว, โวหารในการเจรจา | | วาทศาสตร์ | (n) rhetoric, See also: oratory, Example: เทอมนี้ทางภาควิชาเปิดสอนวาทศาสตร์ให้กับบุคคลภายนอก, Thai Definition: วิชาว่าด้วยศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ | | เจ้าคารม | (adj) eloquent, See also: rhetorical, Example: น้องเป็นคนเจ้าคารมจึงมีแต่คนรัก ในขณะที่พี่เป็นคนปากหนักจึงไม่มีใครสนใจ, Thai Definition: ู้ที่มีฝีปากคมคาย |
| | ฝีปาก | [fīpāk] (n) EN: rhetoric ; eloquence ; oratory ; verbal skill FR: éloquence [ f ] ; rhétorique [ f ] | | คารม | [khārom] (n) EN: rhetoric ; eloquence ; oratory ; words ; argument FR: argument [ m ] | | เล่นคำ | [len kham] (v, exp) EN: play on words ; pun ; juggle with words ; go in for rhetoric FR: jouer avec les mots ; faire des calembours ; faire des jeux de mots | | มะข่วง | [makhūang] (n) EN: Zanthoxylum rhetsa ; indian ivy-rue ; kayetana FR: Zanthoxylum rhetsa | | วาทศาสตร์ | [wāthasāt] (n) EN: rhetoric | | วาทศิลป์ | [wāthasin] (n) EN: art of speech ; eloquence ; oratory ; rhetoric ; gift of speech | | โวหาร | [wōhān] (n) EN: eloquence ; words ; diction ; rhetoric ; oratory ; language ; literary style ; claptrap ; bombast FR: éloquence [ f ] ; style [ m ] ; diction [ f ] (vx) |
| | | | rhetoric | (n) using language effectively to please or persuade | | rhetoric | (n) study of the technique and rules for using language effectively (especially in public speaking) | | rhetorical | (adj) of or relating to rhetoric; - W.A.White; - Lewis Mumford | | rhetorical | (adj) given to rhetoric, emphasizing style at the expense of thought, Ant. unrhetorical | | rhetorical device | (n) a use of language that creates a literary effect (but often without regard for literal significance) | | rhetorically | (adv) in a rhetorical manner | | rhetorical question | (n) a statement that is formulated as a question but that is not supposed to be answered |
| | Rhetian | a. [ L. Rhaetius, Raetius: cf. F. rhétien. ] Pertaining to the ancient Rhaeti, or Rhaetians, or to Rhaetia, their country; as, the Rhetian Alps, now the country of Tyrol and the Grisons. [ 1913 Webster ] | | Rhetic | a. (Min.) Same as Rhaetic. [ 1913 Webster ] | | Rhetizite | n. (Min.) Same as Rhaetizite. [ 1913 Webster ] | | Rhetor | n. [ L., fr. Gr. &unr_;&unr_;&unr_;. ] A rhetorician. [ Obs. ] Hammond. [ 1913 Webster ] | | Rhetoric | n. [ F. rhétorique, L. rhetorica, Gr. &unr_;&unr_;&unr_;&unr_; (sc. &unr_;&unr_;&unr_;), fr. &unr_;&unr_;&unr_; rhetorical, oratorical, fr. &unr_;&unr_;&unr_; orator, rhetorician; perhaps akin to E. word; cf. &unr_;&unr_;&unr_; to say. ] 1. The art of composition; especially, elegant composition in prose. [ 1913 Webster ] 2. Oratory; the art of speaking with propriety, elegance, and force. Locke. [ 1913 Webster ] 3. Hence, artificial eloquence; fine language or declamation without conviction or earnest feeling. [ 1913 Webster ] 4. Fig. : The power of persuasion or attraction; that which allures or charms. [ 1913 Webster ] Sweet, silent rhetoric of persuading eyes. Daniel. [ 1913 Webster ] | | Rhetorical | a. [ L. rhetoricus, Gr. &unr_;&unr_;&unr_;&unr_;. See Rhetoric. ] Of or pertaining to rhetoric; according to, or exhibiting, rhetoric; oratorical; as, the rhetorical art; a rhetorical treatise; a rhetorical flourish. [ 1913 Webster ] They permit him to leave their poetical taste ungratified, provided that he gratifies their rhetorical sense. M. Arnold. [ 1913 Webster ] -- Rhe*tor"ic*al*ly, adv. -- Rhe*tor"ic*al*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Rhetoricate | v. i. [ L. rhetoricari. See Rhetoric. ] To play the orator. [ Obs. ] South. [ 1913 Webster ] | | Rhetorication | n. [ Cf. F. rhétorication. ] Rhetorical amplification. [ Obs. ] Waterland. [ 1913 Webster ] | | Rhetorician | n. [ Cf. F. rhétoricien. ] 1. One well versed in the rules and principles of rhetoric. [ 1913 Webster ] The understanding is that by which a man becomes a mere logician and a mere rhetorician. F. W. Robertson. [ 1913 Webster ] 2. A teacher of rhetoric. [ 1913 Webster ] The ancient sophists and rhetoricians, which ever had young auditors, lived till they were an hundred years old. Bacon. [ 1913 Webster ] 3. An orator; specifically, an artificial orator without genuine eloquence; a declaimer. Macaulay. [ 1913 Webster ] | | Rhetorician | a. Suitable to a master of rhetoric. “With rhetorician pride.” Blackmore. [ 1913 Webster ] |
| | 修辞 | [xiū cí, ㄒㄧㄡ ㄘˊ, 修 辞 / 修 辭] rhetoric #26,242 [Add to Longdo] | | 辞藻 | [cí zǎo, ㄘˊ ㄗㄠˇ, 辞 藻 / 辭 藻] rhetoric #53,630 [Add to Longdo] | | 修辞学 | [xiū cí xué, ㄒㄧㄡ ㄘˊ ㄒㄩㄝˊ, 修 辞 学 / 修 辭 學] rhetoric #58,290 [Add to Longdo] | | 词藻 | [cí zǎo, ㄘˊ ㄗㄠˇ, 词 藻 / 詞 藻] rhetoric; flowery language #65,680 [Add to Longdo] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
