| ล้างแค้น | ก. แก้แค้นโดยทำร้ายร่างกายหรือทำลายล้างชื่อเสียงของผู้ที่ทำให้ตนแค้น. |
| ยืมมือ | ก. อาศัยผู้อื่นทำการแทน เช่น ยืมมือเขาไปล้างแค้น. |
| revenge tragedy | โศกนาฏกรรมล้างแค้น [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| ล้างแค้น | [lāngkhaēn] (v) EN: avenge ; wreak vengeance |
| get back | (phrv) แก้แค้น, See also: แก้คืน, ล้างแค้น, Syn. get even |
| get even | (phrv) แก้แค้น, See also: ล้างแค้น, ลงโทษตามความผิดที่กระทำ, Syn. get back, get back at, have back, pay back, revenge on |
| pay out | (phrv) เอาคืน, See also: ล้างแค้น, Syn. get even |
| reprisal | (n) การแก้แค้น, See also: การแก้เผ็ด, การล้างแค้น, Syn. revenge, vengeance |
| revenge | (vt) แก้แค้น, See also: แก้เผ็ด, ล้างแค้น, Syn. avenge, retaliate |
| revenge | (n) การแก้แค้น, See also: การล้างแค้น, Syn. avengement, repetition |
| venge | (vt) แก้แค้น (คำโบราณ), See also: ล้างแค้น |
| vengeance | (n) การแก้แค้น, See also: การล้างแค้น, การอาฆาต, ความพยาบาท, Syn. revenge, retribution, Ant. forgiveness, mercy, reconciliation |
| avenge | (อะเวนจฺ') vt. แก้แค้นให้, ล้างแค้นให้, |
| venge | (เวนจฺ) vt. แก้แค้น, ล้างแค้น |
| vengeance | (เวน'เจินซฺ) n. การแก้แค้น, การล้างแค้น, การพยายาม, โอกาสแก้แค้น, ความต้องการแก้แค้น, การทำให้บาดเจ็บ, with a vengence รุนแรง ด้วยกำลัง, Syn. revenge, wrath, fury -A.mercy, pity, tolerance |
| vengeful | (เวนจฺ'ฟูล) adj. ต้องการแก้แค้น, ต้องการล้างแค้น, มีใจพยาบาท., See also: vengefully adv. vengefulness n., Syn. retaliative |
| avenge | (vt) ล้างแค้น, แก้เผ็ดแทน |
| avenger | (n) ผู้ล้างแค้น, ผู้แก้เผ็ด |
| revenge | (n) ความอาฆาต, การล้างแค้น, การแก้แค้น, การแก้เผ็ด, การผูกพยาบาท |
| revenge | (vt) ล้างแค้น, แก้แค้น, แก้เผ็ด, ผูกพยาบาท |
| vengeance | (n) การแก้แค้น, การล้างแค้น, ความพยาบาท |
| vengeful | (adj) พยาบาท, อาฆาต, ล้างแค้น |
| Rache | (n) |die, nur Sg.| การล้างแค้น, Syn. die Revanche |