52 ผลลัพธ์ สำหรับ vindicat
หรือค้นหา: -vindicat-, *vindicat*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
vindicate(vt) แสดงความบริสุทธิ์, See also: แก้ตัว, แก้ต่าง, Syn. absolve;
vindicate(vt) ปกป้องสิทธิ, See also: แสดงสิทธิ, อ้างสิทธิ, Syn. defend
vindicate(vt) แก้แค้น, Syn. avenge, punish
vindicator(n) คนแก้ต่าง, See also: คนพิสูจน์ว่าคนอื่นไม่ผิด
vindication(n) การแก้ตัว, Syn. apology
vindication(n) การแก้แค้น, Syn. defense, exorneration
vindicatory(adj) เป็นการแก้ต่าง, See also: เป็นการแก้ตัว, เป็นการแก้แค้น, เป็นการทำโทษ, Syn. excusable, venial
vindicate to(phrv) แก้ต่างกับ, See also: พิสูจน์ตัวกับ
vindicate for(phrv) อ้างสิทธิ์ใน
vindicativeness(n) การแก้แค้น, See also: การแก้เผ็ด, การอาฆาต, Syn. malignment, rancorous

Hope Dictionary
vindicate(วิน'ดะเคท) vt. แก้ต่าง, แก้ตัว, กู้, พิสูจน์ว่าเขาไม่ผิด, ป้องกัน, แก้แค้น, ปลดปล่อย., See also: vindicator n., Syn. excuse, extenuate
vindicative(วินดิค'คะทิฟว) adj. แก้แค้น, แก้เผ็ด, แค้น, อาฆาต, พยาบาท, มีเจตนาร้าย, เป็นการทำโทษ., See also: vindicativeness n.
vindicatory(วิน'ดะคะทอรี) adj. เป็นการแก้ต่าง, เป็นการแก้ตัว, เป็นการแก้แค้น, เป็นการทำโทษ., Syn. vindicative

Nontri Dictionary
vindicate(vt) ป้องกัน, กู้, แก้ตัว, ปลดปล่อย
vindication(n) การป้องกัน, การแก้ตัว, การปลดปล่อย

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
vindicatHe vindicated his honor.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
จองเวร(v) revenge, See also: vindicate, be retributive, Syn. จองเวรจองกรรม, อาฆาตพยาบาท, Ant. ให้อภัย, อโหสิกรรม, Example: อิทธิพลของศาสนาทำให้คนมีจิตใจเมตตาต่อกัน ไม่ผูกพยาบาท อาฆาต หรือจองเวรต่อกัน, Thai Definition: มุ่งพยาบาท
จองเวรจองกรรม(v) vindicate, See also: revenge, be retributive, Syn. จองเวร, อาฆาตพยาบาท, Ant. อโหสิกรรม, ให้อภัย, Example: อย่าไปฆ่าเขาเลย ฉันไม่อยากจองเวรจองกรรมกับใคร, Thai Definition: ผูกอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
อ้างสิทธิ์ใน...[āng sit nai …] (v, exp) EN: lay claim to ; vindicate for
แก้แค้น[kaēkhaēn] (v) EN: revenge ; get even with ; take vengeance on ; avenge ; vindicate  FR: venger ; se venger
แก้มือ[kaēmeū] (v) EN: ask for a return match ; get even with ; avenge ; vindicate ; take vengeance on ; revenge
แก้เผ็ด[kaēphet] (v) EN: revenge ; avenge ; get even with ; vindicate ; retaliate ; take vengeance on ; pay back  FR: se venger ; user de représailles
พยาบาท[phayābāt] (v) EN: be vengeful ; be vindictive ; harbour thought of revenge/of vindication ; be bent on revenge  FR: vouloir se venger ; être vindicatif ; manisfester un esprit de vengeance ; avoir de la rancune (contre) ; avoir de l'inimitié pour/contre

CMU Pronouncing Dictionary
vindicate
 /V IH1 N D AH0 K EY0 T/
/ฟิ้น เดอะ เข่ ถึ/
/vˈɪndəkeɪt/
vindicated
 /V IH1 N D AH0 K EY0 T IH0 D/
/ฟิ้น เดอะ เข่ ถิ ดึ/
/vˈɪndəkeɪtɪd/
vindicates
 /V IH1 N D IH0 K EY2 T S/
/ฟิ้น ดิ เค ถึ สึ/
/vˈɪndɪkˌeɪts/
vindicator
 /V IH0 N D AH0 K EY1 T ER0/
/ฝิ่น เดอะ เค้ เถ่อ (ร)/
/vɪndəkˈeɪtɜːʴ/
vindication
 /V IH0 N D AH0 K EY1 SH AH0 N/
/ฝิ่น เดอะ เค้ เฉิ่น/
/vɪndəkˈeɪʃən/

Oxford Advanced Learners Dictionary
vindicate
 (vt) /v i1 n d i k ei t/ /ฟิ้น ดิ เข่ ถึ/ /vˈɪndɪkeɪt/
vindicated
 (vt, vt) /v i1 n d i k ei t i d/ /ฟิ้น ดิ เข่ ถิ ดึ/ /vˈɪndɪkeɪtɪd/
vindicates
 (vt) /v i1 n d i k ei t s/ /ฟิ้น ดิ เข่ ถึ สึ/ /vˈɪndɪkeɪts/
vindicating
 (vt) /v i1 n d i k ei t i ng/ /ฟิ้น ดิ เข่ ถิ่ง/ /vˈɪndɪkeɪtɪŋ/
vindication
 (n) /v i2 n d i k ei1 sh @ n/ /ฟิน ดิ เค้ เฉิ่น/ /vˌɪndɪkˈeɪʃən/
vindications
 (n) /v i2 n d i k ei1 sh @ n z/ /ฟิน ดิ เค้ เฉิ่น สึ/ /vˌɪndɪkˈeɪʃənz/

WordNet (3.0)
vindicate(v) maintain, uphold, or defend
vindicate(v) clear of accusation, blame, suspicion, or doubt with supporting proof
vindication(n) the act of vindicating or defending against criticism or censure etc., Syn. exoneration

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Vindicate

v. t. [ imp. & p. p. Vindicated p. pr. & vb. n. Vindicating. ] [ L. vindicatus, p. p. of vindicare to lay claim to, defend, avenge. See Vengeance. ] 1. To lay claim to; to assert a right to; to claim. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Is thine alone the seed that strews the plain?
The birds of heaven shall vindicate their grain. Pope. [ 1913 Webster ]

2. To maintain or defend with success; to prove to be valid; to assert convincingly; to sustain against assault; as, to vindicate a right, claim, or title. [ 1913 Webster ]

3. To support or maintain as true or correct, against denial, censure, or objections; to defend; to justify. [ 1913 Webster ]

When the respondent denies any proposition, the opponent must directly vindicate . . . that proposition. I. Watts. [ 1913 Webster ]

Laugh where we must, be candid where we can,
But vindicate the ways of God to man. Pope. [ 1913 Webster ]

4. To maintain, as a law or a cause, by overthrowing enemies. Milton. [ 1913 Webster ]

5. To liberate; to set free; to deliver. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I am confident he deserves much more
That vindicates his country from a tyrant
Than he that saves a citizen. Massinger. [ 1913 Webster ]

6. To avenge; to punish; as, a war to vindicate or punish infidelity. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ]

God is more powerful to exact subjection and to vindicate rebellion. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To assert; maintain; claim. See Assert. [ 1913 Webster ]

Vindication

n. [ L. vindicatio a laying claim, defense, vindication. See Vindicate. ] 1. The act of vindicating, or the state of being vindicated; defense; justification against denial or censure; as, the vindication of opinions; his vindication is complete. [ 1913 Webster ]

Occasion for the vindication of this passage in my book. Locke. [ 1913 Webster ]

2. (Civil Law) The claiming a thing as one's own; the asserting of a right or title in, or to, a thing. Burrill. [ 1913 Webster ]

Vindicative

a. [ Cf. F. vindicatif. Cf. Vindictive. ] 1. Tending to vindicate; vindicating; as, a vindicative policy. [ 1913 Webster ]

2. Revengeful; vindictive. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Vindicative persons live the life of witches, who, as they are mischievous, so end they infortunate. Bacon. [ 1913 Webster ]

-- Vin"di*ca*tive*ness, n. [1913 Webster]

Vindicator

n. [ LL., an avenger. ] One who vindicates; one who justifies or maintains. Locke. [ 1913 Webster ]

Vindicatory

a. 1. Tending or serving to vindicate or justify; justificatory; vindicative. [ 1913 Webster ]

2. Inflicting punishment; avenging; punitory. [ 1913 Webster ]

The afflictions of Job were no vindicatory punishments to take vengeance of his sins. Abp. Bramhall. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
表白[biǎo bái, ㄅㄧㄠˇ ㄅㄞˊ,  ] vindicate #8,888 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
擁護[ようご, yougo] (n) (1) protection; advocacy; support; defence; championship; vindication; (vs) (2) to protect (e.g. rights, etc.); to advocate (e.g. free trade, etc.); to support; (P) #8,127 [Add to Longdo]
弁明[べんめい, benmei] (n, vs, adj-no) explanation; excuse; vindication; apology; (P) #18,984 [Add to Longdo]
汚名返上[おめいへんじょう, omeihenjou] (n, vs) clear one's name; redeem oneself; clear (vindicate) one's honor (reputation) [Add to Longdo]
言い開き;言開き[いいひらき, iihiraki] (n) explanation; justification; vindication [Add to Longdo]
言い開く;言開く[いいひらく, iihiraku] (v5k, vt) to justify; to explain; to vindicate [Add to Longdo]
斬奸状[ざんかんじょう, zankanjou] (n) letter explaining the reasons for cutting down an alleged villain; assassin's written vindication of his killing [Add to Longdo]
釈明[しゃくめい, shakumei] (n, vs) explanation; vindication; (P) [Add to Longdo]
身の証を立てる[みのあかしをたてる, minoakashiwotateru] (exp, v1) to vindicate one's innocence [Add to Longdo]
雪辱[せつじょく, setsujoku] (n, vs) vindication of honour; vindication of honor; making up for loss; revenge; (P) [Add to Longdo]

Time: 1.0652 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/