probate | (vt) พิสูจน์พินัยกรรม |
probate | (adj) ซึ่งภาคทัณฑ์ไว้ |
probate | (n) ผู้กระทำผิด |
probation | (n) การทดสอบ, Syn. testing' trial |
probation | (n) การภาคทัณฑ์, See also: การคุมความประพฤติ |
probation | (n) ช่วงระยะเวลาการทดสอบ |
probation | (n) การพิสูจน์, Syn. proof |
probative | (adj) ซึ่งทำการทดสอบ, Syn. experimental |
reprobate | (n) คนเลวทราม, See also: คนสารเลว, คนเลว, Syn. profligate, rake, scoundrel |
reprobate | (n) ผู้โดนสาปแช่ง (ทางศาสนา) |
reprobate | (adj) เลวทราม, See also: เลวร้าย, Syn. immoral, wicked |
reprobate | (vt) ตำหนิ, See also: ประณาม, สาปแช่ง, Syn. curse, revile |
reprobate | (vt) ไม่ยอมรับ, See also: ปฏิเสธ, Syn. abhor, disapprove |
approbation | (n) การเห็นด้วย |
probationer | (n) ผู้ทำภาคทัณฑ์ |
reprobation | (n) การกล่าวตำหนิ, See also: การไม่ยอมรับ, การต่อว่า, Syn. blame |
reprobative | (adj) ซึ่งตำหนิติเตียน, See also: ซึ่งไม่อยมรับ |
probate court | (n) ศาลที่รับเรื่องเกี่ยวกับพินัยกรรม |
probation officer | (n) เจ้าหน้าที่ช่วยเหลือผู้ที่กระทำภาคทัณฑ์ |
approbate | (แอพ' ระเบท) vt. เห็นด้วย (อย่างทางการ) . - approbator n. |
approbation | (แอพระเบ'เชิน) n. การเห็นด้วย, การแนะนำ, การยินยอม, ความรู้สึกพอใจต่อ. |
probate | (โพร'เบท) n. การพิสูจน์พินัยกรรมโดยศาล. adj. เกี่ยวกับการพิสูจน์ดังกล่าว, เกี่ยวกับศาลดังกล่าว. vt. พิสูจน์พินัยกรรม, ภาคทัณฑ์ผู้กระทำผิด |
probation | (โพรเบ'เชิน) n. การภาคทัณฑ์, การพิสูจน์, การทดสอบ, ช่วงระยะเวลาการทดสอบ., See also: probational probationary adj. probationship n., Syn. test |
probationer | (โพรเบ'เชินเนอะ) n. ผู้ที่อยู่ในระหว่างการทดสอบ, ผู้ที่อยู่ในระหว่างการภาคทัณฑ์ |
probative | (โพรเบ'ทิฟว) adj. เป็นการทดสอบ, เป็นการทดลอง, เป็นการภาคทัณฑ์, เกี่ยวกับการสืบสวน, Syn. probatory |
reprobate | (เรพ'ระเบท) n. คนสารเลว, คนเลวทราม, คนสำมะเลเทเมา, คนเหลือขอ, คนที่พระเจ้าทอดทิ้งและไม่สามารถจะช่วยได้ vt. ประณาม, ตำหนิ, สาปแข่ง, ทอดทิ้ง, ปฏิเสธ, ไม่ยอมรับ., See also: reprobacy n. reprobateness n. reprobater n., Syn. bad |
reprobation | (เรพระเบ'เชิน) n. การประณาม, การตำหนิ, การสาปแช่ง, การทอดทิ้ง, การปฏิเสธ, การไม่ยอมรับ, See also: reprobationary adj. |
reprobative | (เรพ'ระเบทิฟว) adj. ประณาม, ตำหนิ, สาปแช่ง, ทอดทิ้ง, ปฏิเสธ, ไม่ยอมรับ, See also: reprobatively adv., Syn. reprobating |
approbation | (n) การเห็นชอบ, การเห็นด้วย, การยินยอม, การอนุมัติ |
disapprobation | (n) ความไม่ชอบ, ความไม่ถูกใจ, การคัดค้าน, ความไม่ลงรอยกัน |
probate | (vt) พิสูจน์ว่าพินัยกรรมถูกต้อง, ภาคทัณฑ์ |
probation | (n) การทดลอง, การภาคทัณฑ์, การพิสูจน์, การทดสอบ |
reprobate | (n) คนเลว, คนเหลือขอ, คนสำมะเลเทเมา |
reprobate | (vt) สาปแช่ง, ตำหนิ, ประณาม, ปฏิเสธ |
reprobation | (n) การสาปแช่ง, การตำหนิ, การประณาม, การปฏิเสธ, การทอดทิ้ง |
proving a will; probate | การพิสูจน์พินัยกรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probate; proving a will | การพิสูจน์พินัยกรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probate action | คดีเกี่ยวกับการพิสูจน์พินัยกรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probation | ๑. การคุมประพฤติ๒. การรอพินิจ๓. การทดลองปฏิบัติงาน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
probation | ๑. การคุมประพฤติ (ก. อาญา) [ ดู controlling of behaviour ]๒. การทดลองปฏิบัติงาน (ก. ปกครอง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probation officer | พนักงานคุมประพฤติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probational appointment | การแต่งตั้งให้ทดลองปฏิบัติงาน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
probationer | ผู้ถูกคุมความประพฤติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probative evidence | พยานหลักฐานในประเด็น (ที่ใช้พิสูจน์ได้) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
probative facts | ข้อเท็จจริงในประเด็น (ที่ใช้พิสูจน์ได้) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appointment, probational | การแต่งตั้งให้ทดลองปฏิบัติงาน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
adoption probationary period | ระยะเวลาทดลองเลี้ยงดูเด็กที่จะรับเป็นบุตรบุญธรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
facsimile probate | การพิสูจน์พินัยกรรมจากเอกสารเดิม (ก. อังกฤษ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ei qui affirmat non ei qui negat incumbit probatio (L.) | หน้าที่นำสืบเป็นของผู้กล่าวอ้างไม่ใช่ของผู้ปฏิเสธ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Intensive probation | การคุมประพฤติแบบควมคุมตัว [TU Subject Heading] |
Juvenile probation | การคุมประพฤติเยาวชน [TU Subject Heading] |
Probation | การคุมประพฤติ [TU Subject Heading] |
Probation officers | พนักงานคุมประพฤติ [TU Subject Heading] |
Probationary employees | ลูกจ้างทดลองงาน [TU Subject Heading] |
Approbation | การที่รัฐหนึ่งใดมีทัศนคติในทางพึงพอใจและเห็น พ้องด้วยกับบทบัญญัติในสนธิสัญญาหนึ่งใด ซึ่งรัฐนั้นมิได้เป็นภาคีคู่สัญญานั้นแต่อย่างใด [การทูต] |
กรมคุมประพฤติ | (n) Department of Probation |
ภาคทัณฑ์ | (v) put on probation, See also: remit punishment, Syn. ตำหนิโทษ, คาดโทษ, Example: ที่ประชุมพรรคมีมติภาคทัณฑ์เขา กรณีออกมาเคลื่อนไหวเปิดโปงโครงการเอสดีเอช, Thai Definition: ลงโทษเพียงว่ากล่าวตักเตือนเท่านั้น |
ประณาม | (v) condemn, See also: blame, denounce, damn, censure, reproach, reprobate, criticize, Syn. กล่าวร้าย, พูดให้ร้าย, ให้ร้าย, ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่า, Ant. ชมเชย, Example: ลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู, Thai Definition: กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย |
กรมควบคุมความประพฤติ | (n) Department of Probation, Count Unit: กรม |
การคุมประพฤติ | (n) probation, Example: เขาถูกศาลสั่งการคุมประพฤติเป็นระยะเวลา 1 ปี |
การขออนุมัติ | [kān khø anumat] (n, exp) EN: asking for approval FR: demande d'approbation [ f ] |
การคุมประพฤติ | [kān khum praphreut] (n, exp) EN: probation |
การภาคทัณฑ์ | [kān phākthan] (n) EN: probation FR: probation [ f ] |
การพิสูจน์พินัยกรรม | [kān phisūt phinaikam] (n, exp) EN: probate FR: homologation d'un testament [ f ] |
ครหา | [kharahā] (n) EN: disapproval ; criticism ; censure ; condemnation FR: critique [ f ] ; désapprobation [ f ] |
ค้อน | [khøn] (v) EN: glance sideways ; look askance ; look upon with disdain FR: porter un regard désapprobateur |
ภาคทัณฑ์ | [phākthan] (v) EN: put on probation ; remit punishment ; bind over on probation ; award probation ; place on probation FR: mettre à l'épreuve |
ประณาม | [pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke FR: condamner ; désapprouver ; blâmer |
ทัณฑ์บน | [thanbon] (n) EN: parole ; verbal promise ; written promise to refrain from doing something ; bond of good behaviour/bahavior (Am.) FR: probation [ f ] ; mise à l'épreuve [ f ] |
ถูกภาคทัณฑ์ | [thūk phākthan] (v, exp) EN: be given probation ; be bound over on probation ; be placed on probation ; be put on probation |
probate | |
probation | |
probative | |
reprobate | |
approbation | |
probationer | |
probationary | |
probationers |
probate | |
probated | |
probates | |
probating | |
probation | |
reprobate | |
reprobated | |
reprobates | |
approbation | |
probationer | |
reprobating | |
reprobation | |
probationary | |
probationers | |
disapprobation |
approbate | (v) approve or sanction officially |
approbate | (v) accept (documents) as valid, Ant. reprobate |
approbation | (n) official approval |
approbation | (n) official recognition or approval, Ant. disapprobation |
disapprobation | (n) an expression of strong disapproval; pronouncing as wrong or morally culpable, Syn. condemnation, Ant. approbation |
probate | (n) a judicial certificate saying that a will is genuine and conferring on the executors the power to administer the estate, Syn. probate will |
probate | (n) the act of proving that an instrument purporting to be a will was signed and executed in accord with legal requirements |
probate | (v) put a convicted person on probation by suspending his sentence |
probate | (v) establish the legal validity of (wills and other documents) |
probate court | (n) a court having jurisdiction over the probate of wills and the administration of estates |
probation | (n) a trial period during which your character and abilities are tested to see whether you are suitable for work or for membership |
probation | (n) a trial period during which an offender has time to redeem himself or herself |
probation | (n) (law) a way of dealing with offenders without imprisoning them; a defendant found guilty of a crime is released by the court without imprisonment subject to conditions imposed by the court |
probationary | (adj) under terms not final or fully worked out or agreed upon, Syn. tentative, provisional, provisionary |
probationer | (n) a nurse in training who is undergoing a trial period, Syn. student nurse |
probationer | (n) someone released on probation or on parole, Syn. parolee |
probation officer | (n) the officer of the court who supervises probationers |
probative | (adj) tending to prove a particular proposition or to persuade you of the truth of an allegation, Syn. probatory |
reprobate | (n) a person without moral scruples, Syn. miscreant |
reprobate | (v) reject (documents) as invalid, Ant. approbate |
reprobate | (v) abandon to eternal damnation |
reprobation | (n) rejection by God; the state of being condemned to eternal misery in Hell |
reprobation | (n) severe disapproval |
approving | (adj) expressing or manifesting praise or approval, Syn. plausive, affirmative, approbative, approbatory |
condemn | (v) express strong disapproval of, Syn. reprobate, decry, objurgate, excoriate |
sheepshead | (n) large (up to 20 lbs) food fish of the eastern coast of the United States and Mexico, Syn. Archosargus probatocephalus |
Approbate | v. t. To express approbation of; to approve; to sanction officially. [ 1913 Webster ] I approbate the one, I reprobate the other. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] ☞ This word is obsolete in England, but is occasionally heard in the United States, chiefly in a technical sense for license; as, a person is approbated to preach; approbated to keep a public house. Pickering (1816). [ 1913 Webster ] |
Approbate | a. [ L. approbatus, p. p. of approbare to approve. ] Approved. [ Obs. ] Elyot. [ 1913 Webster ] |
Approbation | n. [ L. approbatio: cf. F. approbation. See Approve to prove. ] Many . . . joined in a loud hum of approbation. Macaulay. [ 1913 Webster ] The silent approbation of one's own breast. Melmoth. [ 1913 Webster ] Animals . . . love approbation or praise. Darwin. [ 1913 Webster ] This day my sister should the cloister enter, |
Approbative | a. [ Cf. F. approbatif. ] Approving, or implying approbation. Milner. [ 1913 Webster ] |
Approbativeness | n. |
Approbator | n. [ L. ] One who approves. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Approbatory | a. Containing or expressing approbation; commendatory. Sheldon. [ 1913 Webster ] |
Comprobate | v. i. [ L. comprobatus, p. p. of comprobare, to approve wholly. ] To agree; to concur. [ Obs. ] Sir T. Elyot. [ 1913 Webster ] |
Comprobation | n. [ L. comprobatio. ] |
Disapprobation | n. [ Pref. dis- + approbation: cf. F. désapprobation. Cf. Disapprove. ] The act of disapproving; mental condemnation of what is judged wrong, unsuitable, or inexpedient; feeling of censure. We have ever expressed the most unqualified disapprobation of all the steps. Burke. [ 1913 Webster ] |
Disapprobatory | a. Containing disapprobation; serving to disapprove. [ 1913 Webster ] |
Improbate | v. t. [ L. improbatus, p. p. of improbare to disapprove; pref. im- not + probare to approve. ] To disapprove of; to disallow. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Improbation | n. [ L. improbatio. ] |
Improbatory | |
Probate | n. [ From L. probatus, p. p. of probare to prove. See Prove. ] [ 1913 Webster ] |
Probate | a. Of or belonging to a probate, or court of probate;
|
Probate | v. t. To obtain the official approval of, as of an instrument purporting to be the last will and testament; |
Probation | n. [ L. probatio, fr. probare to try, examine, prove: cf. F. probation. See Prove. ] [ 1913 Webster ] When by miracle God dispensed great gifts to the laity, . . . he gave probation that he intended that all should prophesy and preach. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] No [ view of human life ] seems so reasonable as that which regards it as a state of probation. Paley. [ 1913 Webster ] |
Probational | a. Probationary. [ 1913 Webster ] |
Probationary | a. Of or pertaining to probation; serving for trial. [ 1913 Webster ] To consider this life . . . as a probationary state. Paley. [ 1913 Webster ] |
Probationer | n. [ 1913 Webster ] While yet a young probationer, |
Probationership | n. The state of being a probationer; novitiate. Locke. [ 1913 Webster ] |
Probationship | n. A state of probation. [ 1913 Webster ] |
Probative | a. [ L. probativus: cf. F. probatif. ] Serving for trial or proof; probationary; |
Probator | n. [ L. ] |
Probatory | a. [ Cf. F. probatoire. ]
|
Reprobate | n. One morally abandoned and lost. [ 1913 Webster ] I acknowledge myself for a reprobate, a villain, a traitor to the king. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ] |
Reprobate | v. t. Such an answer as this is reprobated and disallowed of in law; I do not believe it, unless the deed appears. Ayliffe. [ 1913 Webster ] Every scheme, every person, recommended by one of them, was reprobated by the other. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Reprobate | a. [ L. reprobatus, p. p. of reprobare to disapprove, condemn. See Reprieve, Reprove. ] [ 1913 Webster ] Reprobate silver shall men call them, because the Lord hath rejected them. Jer. vi. 30. [ 1913 Webster ] And strength, and art, are easily outdone |
Reprobateness | n. The state of being reprobate. [ 1913 Webster ] |
Reprobater | n. One who reprobates. [ 1913 Webster ] |
Reprobation | n. [ F. réprobation, or L. reprobatio. ] The profligate pretenses upon which he was perpetually soliciting an increase of his disgraceful stipend are mentioned with becoming reprobation. Jeffrey. [ 1913 Webster ] Set a brand of reprobation on clipped poetry and false coin. Dryden. [ 1913 Webster ] |
Reprobationer | n. (Theol.) One who believes in reprobation. See Reprobation, 2. South. [ 1913 Webster ] |
Reprobative | a. Of or pertaining to reprobation; expressing reprobation. [ 1913 Webster ] |
Reprobatory | a. Reprobative. [ 1913 Webster ] |
试用 | [试 用 / 試 用] to try something out; on probation #7,643 [Add to Longdo] |
试用期 | [试 用 期 / 試 用 期] trial period; probation #26,739 [Add to Longdo] |
口碑载道 | [口 碑 载 道 / 口 碑 載 道] lit. praise fills the roads (成 语 saw); praise everywhere; universal approbation #68,511 [Add to Longdo] |
证明力 | [证 明 力 / 證 明 力] probative value; strength of evidence in legal proof; relevance [Add to Longdo] |
颂声载道 | [颂 声 载 道 / 頌 聲 載 道] lit. praise fills the roads (成 语 saw); praise everywhere; universal approbation [Add to Longdo] |
称賛(P);賞賛;賞讃;称讚;賞讚 | [しょうさん, shousan] (n, vs, adj-no) praise; admiration; commendation; approbation; (P) #12,960 [Add to Longdo] |
試練(P);試煉;試錬 | [しれん, shiren] (n) test; trial; probation; ordeal; tribulation; (P) #15,525 [Add to Longdo] |
仮採用 | [かりさいよう, karisaiyou] (n) appointment on trial (probation); provisional appointment [Add to Longdo] |
家庭裁判所調査官 | [かていさいばんしょちょうさかん, kateisaibanshochousakan] (n) family court probation officer [Add to Longdo] |
外交官補 | [がいこうかんほ, gaikoukanho] (n) probationary diplomat [Add to Longdo] |
検認 | [けんにん, kennin] (n, vs) (1) probate; (2) validation; certification; accreditation [Add to Longdo] |
見計らい送本 | [みはからいそうほん, mihakaraisouhon] (n) { comp } sending on approval; sending on approbation [Add to Longdo] |
後退的論証 | [こうたいてきろんしょう, koutaitekironshou] (n) (obsc) regressive probation [Add to Longdo] |
試補 | [しほ, shiho] (n) probationer [Add to Longdo] |
式叉摩那 | [しきしゃまな, shikishamana] (n) probationary nun (undergoing a two-year probationary period before receiving ordainment) (san [Add to Longdo] |
七衆 | [しちしゅ, shichishu] (n) seven orders of Buddhist disciples (monks, nuns, probationary nuns, male novices, female novices, male lay devotees, female lay devotees) [Add to Longdo] |
前進的論証 | [ぜんしんてきろんしょう, zenshintekironshou] (n) (obsc) progressive probation [Add to Longdo] |
保護観察 | [ほごかんさつ, hogokansatsu] (n) probation [Add to Longdo] |
保護観察所 | [ほごかんさつじょ, hogokansatsujo] (n) probation office; probation facility [Add to Longdo] |
保護司 | [ほごし, hogoshi] (n) probation officer [Add to Longdo] |
保護処分 | [ほごしょぶん, hogoshobun] (n) disposing of a case by placing an offender on probation or under supervision [Add to Longdo] |
見計らい送本 | [みはからいそうほん, mihakaraisouhon] sending on approval, sending on approbation [Add to Longdo] |