24 ผลลัพธ์ สำหรับ bismuth
/บิ้ สึ เหมอะ ตึ/     /B IH1 Z M AH0 TH/     /bˈɪzməθ/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -bismuth-, *bismuth*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
bismuth(n) ธาตุบิสมัท

Hope Dictionary
bismuth(มิส'มัธ) n. ธาตุโลหะชนิดหนึ่ง

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Bismuthบิสมัธ, บิสมัท [การแพทย์]
Bismuth Nitrateบิสมัธไนเตรต [การแพทย์]
Bismuth Oxychlorideบิสมัธออกซีคลอไรด์ [การแพทย์]
Bismuth Subgallateบิสมัธซับกัลเลต [การแพทย์]
Bismuth Subnitrateผงยาบิสมัทซับไนเตรต [การแพทย์]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
บิสมัท(n) bismuth, Syn. ธาตุบิสมัท, Thai Definition: ธาตุลำดับที่ 83 สัญลักษณ์ Bi เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวอมแดง เปราะ หลอมละลาย ที่ 271.3 ํ ซ. เป็นตัวนำความร้อนและไฟฟ้าที่เลว มีสมบัติพิเศษ คือ ขยายตัวเมื่อแข็งตัว ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ซึ่งหลอมละลายที่อุณหภูมิต่ำ, Notes: (อังกฤษ)

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
บิสมัท[bitmat = bismat] (n) EN: bismuth  FR: bismuth [ m ]

CMU Pronouncing Dictionary
bismuth
 /B IH1 Z M AH0 TH/
/บิ้ สึ เหมอะ ตึ/
/bˈɪzməθ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
bismuth
 (n) /b i1 z m @ th/ /บิ้ สึ เหมอะ ตึ/ /bˈɪzməθ/

WordNet (3.0)
bismuth(n) a heavy brittle diamagnetic trivalent metallic element (resembles arsenic and antimony chemically); usually recovered as a by-product from ores of other metals, Syn. Bi, atomic number 83
bismuthal(adj) of or relating to bismuth
bismuthic(adj) containing bismuth (especially in the pentavalent state)

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Bismuth

n. [ Ger. bismuth, wismuth: cf. F. bismuth. ] (Chem.) One of the elements; a metal of a reddish white color, crystallizing in rhombohedrons. It is somewhat harder than lead, and rather brittle; masses show broad cleavage surfaces when broken across. It melts at 507° Fahr., being easily fused in the flame of a candle. It is found in a native state, and as a constituent of some minerals. Specific gravity 9.8. Atomic weight 207.5. Symbol Bi. [ 1913 Webster ]

☞ Chemically, bismuth (with arsenic and antimony is intermediate between the metals and nonmetals; it is used in thermo-electric piles, and as an alloy with lead and tin in the fusible alloy or metal. Bismuth is the most diamagnetic substance known. [ 1913 Webster ]


Bismuth glance, bismuth sulphide; bismuthinite. --
Bismuth ocher, a native bismuth oxide; bismite. [ 1913 Webster ]

Bismuthal

a. Containing bismuth. [ 1913 Webster ]

Bismuthic

a. (Chem.) Of or pertaining to bismuth; containing bismuth, when this element has its higher valence; as, bismuthic oxide. [ 1913 Webster ]

Bismuthiferous

a. [ Bismuth + -ferous. ] Containing bismuth. [ 1913 Webster ]

Bismuthinite

{ } n. Native bismuth sulphide; -- sometimes called bismuthite. [ 1913 Webster ]

Variants: Bismuthine
Bismuthous

a. Of, or containing, bismuth, when this element has its lower valence. [ 1913 Webster ]

Bismuthyl

n. (Min.) Hydrous carbonate of bismuth, an earthy mineral of a dull white or yellowish color. [ Written also bismuthite. ] [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
铋[bì, ㄅㄧˋ, 铋 / 鉍] bismuth Bi, metal, atomic number 83 #55,492 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
ビスムス;ビスマス[bisumusu ; bisumasu] (n, adj-no) bismuth (Bi) [Add to Longdo]
蒼鉛[そうえん, souen] (n, adj-no) bismuth [Add to Longdo]

Time: 0.0322 seconds, cache age: 0.144 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/