disentangling | |
disentangle | |
disentangled | |
disentangles | |
disentanglement | |
disentanglements |
disentangle | (vt) ทำให้ไม่ยุ่งเหยิง, See also: ทำให้คลี่คลาย8 |
disentangle from | (phrv) ปลดเปลื้องจาก, See also: ทำให้คลี่คลาย, ทำให้คลาย |
disentangle | vt., vi. ปลด, เปลื้อง, ทำให้หายยุ่ง, ชำระสะสาง |
disentangle | (vt) คลาย, คลี่คลาย, ชำระสะสาง |
And lest you've forgotten, we can't possibly disentangle from one another now. | อีกอย่างคุณลืมไป ว่าเราไม่เกี่ยวข้อง\ต่อกันอีกแล้วจากนี้ Sacrifice (2013) |
สาง | (v) clear up, See also: solve, disentangle, unravel, Syn. สะสาง, Example: ผมได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่สางปมธุรกิจร้อยล้าน, Thai Definition: ทำให้แจ้งกระจ่าง |
สยาย | (v) spread (one's hair), See also: let (one's hair down), disentangle, undo (one's hair), Syn. คลี่, แผ่ออก, คลาย, กระจาย, Example: หล่อนสยายผมที่มวยไว้ออกแผ่เต็มแผ่นหลังเป็นมันขลับ, Thai Definition: คลี่หรือคลายสิ่งที่มุ่นหรือเป็นกลุ่มก้อนอยู่ให้แผ่กระจายออก |
ความคลี่คลาย | (n) disentanglement, See also: moderation, mitigation, improvement, Syn. การคลี่คลาย, Example: บทสัมภาษณ์แสดงออกถึงความคลี่คลายของสถานการณ์อันยุ่งเหยิง |
สาง | [sāng] (v) EN: clear up ; solve ; disentangle ; unravel ; put in order FR: débrouiller ; démêler |
disentangle |
disentangle | |
disentangled | |
disentangles | |
disentangling | |
disentanglement | |
disentanglements |
disentangle | (v) extricate from entanglement, Syn. unsnarl, straighten out, Ant. snarl, entangle |
disentangler | (n) a person who removes tangles; someone who takes something out of a tangled state, Syn. unraveler, unraveller |
comb | (v) smoothen and neaten with or as with a comb, Syn. disentangle, comb out |
disinvolve | (v) free from involvement or entanglement, Syn. disentangle, disembroil |
extricate | (v) release from entanglement of difficulty, Syn. disentangle, disencumber, untangle |
unsnarling | (n) the act of releasing from a snarled or tangled condition, Syn. disentanglement, extrication, untangling |
unwind | (v) separate the tangles of, Syn. disentangle |
disentangle | v. t. To disentangle truth from error. Stewart. [ 1913 Webster ] To extricate and disentangle themselves out of this labyrinth. Clarendon. [ 1913 Webster ] A mind free and disentangled from all corporeal mixtures. Bp. Stillingfleet. |
disentangled | adj.
|
Disentanglement | n. The act of disentangling or clearing from difficulties. Warton. [ 1913 Webster ] |
Loslösung { f } | disentanglement [Add to Longdo] |
entwirren | entwirrend | entwirrt | entwirrt | entwirrte | to disentangle | disentangling | disentangled | disentangles | disentangled [Add to Longdo] |
解きほぐす(P);解き解す;解解す | [ときほぐす, tokihogusu] (v5s, vt) (1) to disentangle; to unravel; (2) to relax someone; (P) [Add to Longdo] |