(Few results found for quadrex automatically try quarrel) |
|
| quarrel | (n) การทะเลาะ, See also: การวิวาท, Syn. bickering, dispute | quarrel | (n) ความข้องใจ, See also: ความรู้สึกคัดค้าน, Syn. discord | quarrel | (vi) โต้เถียง, See also: ทะเลาะ, วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Syn. altercate, bicker, brawl, spat | quarrel | (vi) ไม่ลงรอยกัน, See also: เลิกเป็นมิตรกันเนื่องจากไม่เห็นพ้องต้องกัน, Syn. disaccord, dissent | quarrel | (n) ลูกศร, See also: ลูกธนู, Syn. arrow | quarreler | (n) คนไม่ลงรอยกัน, Syn. disputer, wrangler | quarreller | (n) คนไม่ลงรอยกัน, Syn. disputer, wrangler | quarrelling | (adj) ซึ่งไม่ลงรอยกัน, See also: ซึ่งขัดแย้งกัน, Syn. disagreeing | quarrelsome | (adj) ซึ่งชอบหาเรื่อง, See also: ซึ่งชอบทะเลาะวิวาทกัน, ซึ่งโต้เถียงกัน, Syn. battlesome, brawlsome, belligerent | quarrel with | (phrv) ทะเลาะกับ, See also: โต้แย้งกับ, Syn. argue against, argue with |
| quarrel | (ควอ'เริล) { quarrel (l) ed, quarrel (l) ing, quarrels } vi., n. (การ) ทะเลาะ, วิวาท, ถกเถียงด้วยความโกรธ, บ่น, โทษ, จับผิด, See also: quarreler, quarreller n., Syn. argument | quarrelsome | (ควอ'เริลเซิม) adj. ชอบทะเลาะวิวาท, ชอบหาเรื่อง, ขี้ทะเลาะ, พาล, See also: quarrelsomeness n., Syn. disputatious, cross |
| quarrel | (n) ข้อพิพาท, การทะเลาะ, การวิวาท, เรื่องวิวาท | quarrel | (vi) วิวาท, ทะเลาะ, ถกเถียง | quarrelsome | (adj) พาล, ชอบทะเลาะวิวาท, ชอบหาเรื่อง |
| quarrel | การทะเลาะวิวาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | ปากเสียง | (n) quarrel, See also: argument, mouthpiece, Syn. ทะเลาะ, วิวาท, Example: เสี่ยตุ่นปฏิเสธคำร้องขออย่างสิ้นเชิงจนกระทั่งต้องมีปากเสียงกันอย่างรุนแรงกับเสี่ยเจ้าของแพ | มีปากเสียง | (v) quarrel, See also: argue, altercate, clash, dispute, squabble, Syn. ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, Example: พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้า, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท | ฉะ | (v) quarrel, See also: argue, bicker, brawl, fight, attack, scold, Syn. ว่า, ด่า, Example: คนในประชาธิปัตย์ฉะกันเองในเรื่องการทุจริตจัดซื้อยาในกระทรวงสาธารณสุข, Notes: (ปาก) | ทะเลาะ | (v) quarrel, See also: exchange words, argue, dispute, wrangle, Syn. วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง, Ant. ปรองดอง, สามัคคี, Example: รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้ว, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน | ระหองระแหง | (v) quarrel, See also: wrangle, Syn. บาดหมาง, Thai Definition: บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ, ไม่ปรองดองกัน | การทะเลาะ | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาท, Ant. การคืนดี, Example: ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกัน, Thai Definition: ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน | การทะเลาะวิวาท | (n) quarrel, See also: squabble, bicker, wrangle, dispute, Syn. การวิวาท, การทะเลาะ, Ant. การคืนดี, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไประงับการทะเลาะวิวาทในวงเหล้าของชายหนุ่ม ก่อนเกิดการฆ่ากันเพื่อแย่งชิงหญิงสาว, Thai Definition: การทุ่มเถียงและต่อสู้กัน | กัด | (v) quarrel, See also: fight, be at odds, Syn. ทะเลาะ, Example: ณรงค์กับนิรันดร์เขม่นกันมานาน พอเจอหน้าก็เลยกัดกันเสมอ |
| | | | quarrel | (n) an angry dispute, Syn. row, dustup, words, wrangle, run-in | quarrel | (n) an arrow that is shot from a crossbow; has a head with four edges | quarrel | (v) have a disagreement over something, Syn. scrap, dispute, altercate, argufy | quarreler | (n) a disputant who quarrels, Syn. quarreller | quarrelsome | (adj) given to quarreling | quarrelsomeness | (n) an inclination to be quarrelsome and contentious, Syn. contentiousness |
| Quarrel | v. i. [ imp. & p. p. Quarreled r Quarrelled; p. pr. & vb. n. Quarreling or Quarrelling. ] 1. To violate concord or agreement; to have a difference; to fall out; to be or become antagonistic. [ 1913 Webster ] Our people quarrel with obedience. Shak. [ 1913 Webster ] But some defect in her Did quarrel with the noblest grace she owed. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To dispute angrily, or violently; to wrangle; to scold; to altercate; to contend; to fight. [ 1913 Webster ] Beasts called sociable quarrel in hunger and lust. Sir W. Temple. [ 1913 Webster ] 3. To find fault; to cavil; as, to quarrel with one's lot. [ 1913 Webster ] I will not quarrel with a slight mistake. Roscommon. [ 1913 Webster ] | Quarrel | n. [ OE. quarel, OF. quarrel, F. carreau, LL. quadrellus, from L. quadrus square. See Quadrate, and cf. Quadrel, Quarry an arrow, Carrel. ] 1. An arrow for a crossbow; -- so named because it commonly had a square head. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To shoot with arrows and quarrel. Sir J. Mandeville. [ 1913 Webster ] Two arblasts, . . . with windlaces and quarrels. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] 2. (Arch.) Any small square or quadrangular member; as: (a) A square of glass, esp. when set diagonally. (b) A small opening in window tracery, of which the cusps, etc., make the form nearly square. (c) A square or lozenge-shaped paving tile. [ 1913 Webster ] 3. A glazier's diamond. Simmonds. [ 1913 Webster ] 4. A four-sided cutting tool or chisel having a diamond-shaped end. [ 1913 Webster ] | Quarrel | n. [ OE. querele, OF. querele, F. querelle, fr. L. querela, querella, a complaint, fr. queri to complain. See Querulous. ] 1. A breach of concord, amity, or obligation; a falling out; a difference; a disagreement; an antagonism in opinion, feeling, or conduct; esp., an angry dispute, contest, or strife; a brawl; an altercation; as, he had a quarrel with his father about expenses. [ 1913 Webster ] I will bring a sword upon you that shall avenge the quarrel of my covenant. Lev. xxvi. 25. [ 1913 Webster ] On open seas their quarrels they debate. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Ground of objection, dislike, difference, or hostility; cause of dispute or contest; occasion of altercation. [ 1913 Webster ] Herodias had a quarrel against him, and would have killed him. Mark vi. 19. [ 1913 Webster ] No man hath any quarrel to me. Shak. [ 1913 Webster ] He thought he had a good quarrel to attack him. Holinshed. [ 1913 Webster ] 3. Earnest desire or longing. [ Obs. ] Holland. [ 1913 Webster ] To pick a quarrel. See under Pick, v. t. [ 1913 Webster ] Syn. -- Brawl; broil; squabble; affray; feud; tumult; contest; dispute; altercation; contention; wrangle. [ 1913 Webster ] | Quarrel | v. t. 1. To quarrel with. [ R. ] “I had quarelled my brother purposely.” B. Jonson. [ 1913 Webster ] 2. To compel by a quarrel; as, to quarrel a man out of his estate or rights. [ 1913 Webster ] | Quarrel | n. [ Written also quarreller. ] One who quarrels or wrangles; one who is quarrelsome. Shak. [ 1913 Webster ] | Quarrelet | n. A little quarrel. See 1st Quarrel, 2. [ Obs. ] “Quarrelets of pearl [ teeth ].” Herrick. [ 1913 Webster ] | Quarreling | a. Engaged in a quarrel; apt or disposed to quarrel; as, quarreling factions; a quarreling mood. -- Quar"rel*ing*ly, adv. [1913 Webster] | Quarrellous | a. [ OF. querelous, F. querelleux, L. querulosus and querulus, fr. queri to complain. See 2d Quarrel. ] Quarrelsome. [ Obs. ] [ Written also quarrellous. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Quarrelsome | a. Apt or disposed to quarrel; given to brawls and contention; easily irritated or provoked to contest; irascible; choleric. [ 1913 Webster ] Syn. -- Pugnacious; irritable; irascible; brawling; choleric; fiery; petulant. [ 1913 Webster ] -- Quar"rel*some*ly, adv. -- Quar"rel*some*ness, n. [ 1913 Webster ] |
| | 争議 | [そうぎ, sougi] TH: ทะเลาะ EN: quarrel |
| 争い | [あらそい, arasoi] (n) dispute; strife; quarrel; dissension; conflict; rivalry; contest; (P) #4,408 [Add to Longdo] | 競合 | [きょうごう, kyougou] (n, vs, adj-no) contention; competition; rivalry; quarrel; (P) #5,584 [Add to Longdo] | 喧嘩(P);諠譁 | [けんか, kenka] (n, vs) quarrel; brawl; fight; squabble; scuffle; (P) #6,697 [Add to Longdo] | 争う | [あらそう, arasou] (v5u, vi) (1) to compete; to contest; to contend; (2) to quarrel; to argue; to dispute; to be at variance; to oppose; (3) (See 争えない) (usu. in negative form) to deny (e.g. evidence); (P) #12,751 [Add to Longdo] | 絡む | [からむ, karamu] (v5m, vi) (1) to entangle; to entwine; (2) to pick a quarrel; to find fault; (3) to be involved with; to be influenced by; to develop a connection with; (P) #18,447 [Add to Longdo] | いざこざ | [izakoza] (n) trouble; quarrel; difficulties; complication; tangle; (P) [Add to Longdo] | やり合う;遣り合う | [やりあう, yariau] (v5u, vt) to compete with; to argue with; to quarrel [Add to Longdo] | 因縁をつける;因縁を付ける | [いんねんをつける, innenwotsukeru] (exp, v1) to invent a pretext for a quarrel; to pick a fight [Add to Longdo] | 角突き合い;角突合い | [つのつきあい, tsunotsukiai] (n) constant quarreling; constant quarrelling; bickering; wrangling [Add to Longdo] | 気が荒い | [きがあらい, kigaarai] (exp, adj-i) (See 気の荒い) bad-tempered; quarrelsome [Add to Longdo] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |