| conciliate | (คันซิล'ลีเอท) { conciliated, conciliating, conciliates } vt. ไกล่เกลี่ย, ทำให้ปรองดองกัน, ผูกไมตรี, ชนะใจ, ประนีประนอม., See also: conciliation n. ดูconciliate, Syn. appease, placate |
| conciliator | (คันซิล'ลีเอเทอะ) n. ผู้ไกล่เกลี่ย, ผู้ทำให้ปรองดองกันได้, ผู้ประนีประนอมให้ยอมกัน |
| conciliatory | (คันซิล'ลีอะโทรี) adj.เป็นการไกล่เกลี่ย, See also: conciliatoriness n. ดูconciliatory, Syn. placatory, compromising, conciliative |
| reconciliation | (เรคเคินซิลลิเอ'เชิน) n. การประนีประนอม, การไกล่เกลี่ย, การทำให้คืนดีกัน, การทำให้ลงรอยกัน, Syn. rapprochment |
| reconciliatory | (เรคเคินซิล'ลิอะทอรี) adj. เกี่ยวกับการประนีประนอม, เกี่ยวกับการไกล่เกลี่ย |
| คืนดี | (v) reconcile, See also: conciliate, restore good relation, get back on good terms, patch up, become reconciled, Syn. ดีกัน, ปรองดอง, หายโกรธ, Ant. โกรธกัน, Example: ผู้พิพากษาพยายามที่จะไกล่เกลี่ยให้คู่หย่าร้างคืนดีกัน, Thai Definition: โกรธกันแล้วกลับดีกัน |
| ดีกัน | (v) reconcile, See also: conciliate, restore good relation, get back on good terms, patch up, become reconciled, Syn. คืนดี, หายโกรธ, Ant. โกรธกัน, Example: พ่อหายเมาแล้วกลับมาดีกันกับแม่ตามปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น, Thai Definition: โกรธกันแล้วกลับดีกัน |
| ง้องอน | (v) reconcile, See also: make friendly again, conciliate, Syn. ง้อ, งอนง้อ, ขอคืนดี, Ant. โกรธ, ไม่สนใจ, Example: นพพรสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมกลับไปง้องอนหล่อนเด็ดขาด, Thai Definition: ขอคืนดีด้วยโดยไม่มีทิฐิมานะถือโกรธ, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ |
| งอนง้อ | (v) reconcile, See also: make friendly again, conciliate, Syn. ง้องอน, ขอคืนดี, ขอดีด้วย, Ant. โกรธ, Example: ถ้าหล่อนโกรธก็ไปงอนง้อเสียสิ เดี๋ยวก็ใจอ่อนยอมคืนดีเองแหล่ะ, Thai Definition: ขอคืนดีด้วยโดยไม่มีทิฐิมานะถือโกรธ, อ่อนเข้าเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ |
| ยอมความ | (v) compromise, See also: make a settlement, settle, conciliate, agree, negotiate, Syn. ตกลงความ, ระงับข้อพิพาษ, Example: จำเลยตัดสินใจยอมความแล้ว, Thai Definition: ตกลงระงับคดีอาญาที่เป็นความผิดต่อส่วนตัวก่อนคดีถึงที่สุด, Notes: (กฎหมาย) |
| ประนีประนอม | (v) compromise, See also: conciliate, reconcile, Syn. ผ่อนหนักผ่อนเบา, ปรองดอง, รอมชอม, อะลุ้มอล่วย, Example: คู่ความเขาไม่ยอมประนีประนอมกับใคร |
| ประนอม | (v) make concessions, See also: compromise, concede to another's wishes, conciliate, be conciliated, come to terms, Syn. อะลุ้มอล่วย, ทำการปรองดอง, รอมชอม, ผ่อนหนักผ่อนเบา, Example: ลูกหนี้ยอมประนอมหนี้ให้กับเจ้าหนี้ดังนั้นจึงไม่มีการฟ้องร้องขึ้นศาลกัน |
| การกลืน | (n) harmonization, See also: reconciliation, Syn. การกลมกลืน, Example: การกลืนวัฒนธรรมตะวันตกเข้ากับวัฒนธรรมไทย เป็นเรื่องที่น่าวิตกกังวลมากสำหรับคนไทย |
| ไกล่เกลี่ย | (v) reconcile, See also: conciliate, arbitrate, mediate, smooth, make peace, patch up, Syn. ประนีประนอม, Example: ตำรวจกำลังไกล่เกลี่ยคู่กรณี, Thai Definition: พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน |
| ของ้อ | (v) ask for forgiveness, See also: make up to, try to conciliate, try to reconcile, Syn. งอนง้อ, ง้อ, Example: เธอไม่อยากของ้อเขาเลย, Thai Definition: อ่อนเข้าหาเพื่อขอคืนดีด้วยหรือเพื่อให้ยอมช่วยเหลือ |
| คืนดีกัน | (v) reconcile, See also: bring about a reconciliation, make peace, restore good relations, patch up a quarrel, Syn. ญาติดีกัน, คืนดี, ดีกัน, Ant. โกรธกัน, ไม่ถูกกัน, Example: พี่น้องคืนดีกันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว, Thai Definition: โกรธกันแล้วกลับมามีมิตรไมตรีต่อกัน |
| ดีกัน | [dīkan] (v) EN: reconcile ; conciliate ; restore good relation ; get back on good terms ; patch up ; become reconciled FR: se réconcilier ; être en bons termes (avec qqn) |
| การปรองดอง | [kān prøngdøng] (n) EN: reconciliation |
| คืนดี | [kheūndī] (v) EN: reconcile ; conciliate ; restore good relation ; get back on good terms ; patch up ; become reconciled FR: se réconcilier ; |
| ไกล่เกลี่ย | [klaiklīa] (v) EN: smooth ; reconcile ; conciliate ; compound ; make peace ; arbitrate ; mediate ; patch up ; intervene FR: s'entremettre ; concilier ; arbitrer |
| ง้อ | [ngø] (v) EN: reconcile ; make friendly again ; seek reconciliation (with) ; ask forgiveness from ; make up to FR: intercéder ; essayer de se réconcilier |
| ง้องอน | [ngø-ngøn] (v) EN: reconcile ; make friendly again ; conciliate |
| ประสานรอยร้าว | [prasān røirāo] (v, exp) EN: patch up ; conciliate ; restore harmony |
| ยอมความ | [yømkhwām] (v) EN: compromise ; make a settlement ; settle ; conciliate ; agree ; negotiate |
| conciliation | (n) the state of manifesting goodwill and cooperation after being reconciled |
| conciliation | (n) any of various forms of mediation whereby disputes may be settled short of arbitration |
| conciliator | (n) someone who tries to bring peace, Syn. peacemaker, reconciler, make-peace, pacifier |
| conciliatory | (adj) intended to placate, Syn. conciliative, Ant. antagonistic |
| reconciliation | (n) the reestablishing of cordial relations, Syn. rapprochement |
| reconciliation | (n) getting two things to correspond, Syn. balancing |
| accommodate | (v) make (one thing) compatible with (another), Syn. reconcile, conciliate |
| pacify | (v) cause to be more favorably inclined; gain the good will of, Syn. assuage, gentle, appease, mollify, gruntle, placate, lenify, conciliate |
| placation | (n) the act of placating and overcoming distrust and animosity, Syn. propitiation, conciliation |
| reconcile | (v) come to terms, Syn. make up, conciliate, patch up, settle |
| Conciliate | v. t. [ imp. & p. p. Conciliated; p. pr & vb. n. Conciliating. ] [ L. conciliatus, p. p. of conciliare to draw or bring together, unite, from concilium council. See Council. ] To win ower; to gain from a state of hostility; to gain the good will or favor of; to make friendly; to mollify; to propitiate; to appease. [ 1913 Webster ] The rapacity of his father's administration had excited such universal discontent, that it was found expedient to conciliate the nation. Hallam. Syn. -- To reconcile; propitiate; appease; pacify. [ 1913 Webster ] |
| Conciliation | n. [ L. conciliatio. ] The act or process of conciliating; the state of being conciliated. [ 1913 Webster ] The house has gone further; it has declared conciliation admissible previous to any submission on the part of America. Burke. [ 1913 Webster ] |
| Conciliative | a. Conciliatory. Coleridge. [ 1913 Webster ] |
| Conciliator | n. [ L. ] One who conciliates. [ 1913 Webster ] |
| Conciliatory | a. Tending to conciliate; pacific; mollifying; propitiating. [ 1913 Webster ] The only alternative, therefore, was to have recourse to the conciliatory policy. Prescott. [ 1913 Webster ] |
| Irreconciliation | n. Lack of reconciliation; disagreement. [ 1913 Webster ] |
| Reconciliation | n. [ F. réconciliation, L. reconciliatio. ] 1. The act of reconciling, or the state of being reconciled; reconcilenment; restoration to harmony; renewal of friendship. [ 1913 Webster ] Reconciliation and friendship with God really form the basis of all rational and true enjoyment. S. Miller. [ 1913 Webster ] 2. Reduction to congruence or consistency; removal of inconsistency; harmony. [ 1913 Webster ] A clear and easy reconciliation of those seeming inconsistencies of Scripture. D. Rogers. [ 1913 Webster ] Syn. -- Reconcilement; reunion; pacification; appeasement; propitiation; atonement; expiation. [ 1913 Webster ] |
| Reconciliatory | a. Serving or tending to reconcile. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
| 和解 | [わかい(P);わげ, wakai (P); wage] (n, vs, adj-no) (1) reconciliation; settlement; accommodation; compromise; mediation; rapprochement; (2) (わかい only) (legal) settlement; (3) (arch) translation of a foreign language into Japanese; (P) #7,237 [Add to Longdo] |
| 講和(P);媾和 | [こうわ, kouwa] (n, vs) reconciliation; peace; (P) #11,767 [Add to Longdo] |
| 協調 | [きょうちょう, kyouchou] (n, vs) (1) cooperation; conciliation; harmony; (2) firm (market) tone; (P) #12,847 [Add to Longdo] |
| 調停 | [ちょうてい, choutei] (n, vs, adj-no) arbitration; conciliation; mediation; (P) #13,004 [Add to Longdo] |
| 互譲 | [ごじょう, gojou] (n) conciliation; compromise [Add to Longdo] |
| 互譲的 | [ごじょうてき, gojouteki] (adj-na) conciliatory [Add to Longdo] |
| 手打ち | [てうち, teuchi] (n) (1) making noodles by hand; (2) striking a deal; coming to an agreement; reconciliation; (3) killing with bare hands [Add to Longdo] |
| 手打ち式 | [てうちしき, teuchishiki] (n) hand-clapping ceremony (of reconciliation) [Add to Longdo] |
| 譲歩 | [じょうほ, jouho] (n, vs, adj-no) concession; conciliation; compromise; (P) [Add to Longdo] |
| 仲直り | [なかなおり, nakanaori] (n, vs) reconciliation; make peace with; (P) [Add to Longdo] |
| 復縁 | [ふくえん, fukuen] (n, vs) reconciliation (with one's spouse, adopted child, etc.) [Add to Longdo] |
| 融和 | [ゆうわ, yuuwa] (n, vs, adj-no) harmony; reconciliation; (P) [Add to Longdo] |
| 融和を図る;融和をはかる | [ゆうわをはかる, yuuwawohakaru] (exp, v5r) to try to be reconciled (with); to take measures to bring about reconciliation [Add to Longdo] |
| 融和路線 | [ゆうわろせん, yuuwarosen] (n) policy of reconciliation [Add to Longdo] |
| 和睦 | [わぼく, waboku] (n, vs) reconciliation; peace; rapprochement [Add to Longdo] |
