66 ผลลัพธ์ สำหรับ -imputing-
หรือค้นหา: -imputing-, *imputing*, imput
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *imput*

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Look, I will not impute the genetic anomaly with the acts of a vengeful deity. ดูนะ, ฉันจะไม่โทษ ความผิดปกติทางพันธุกรรม ด้วยท่าทางของบาทหลวง ที่เต็มไปด้วยความคั่งแค้นหรอก Sin (2013)
Clandestine coup. Ein Geheimputsch? Chapter 60 (2017)
Look, I will not impute the genetic anomaly with the acts of a vengeful deity. ดูนะ, ฉันจะไม่โทษ ความผิดปกติทางพันธุกรรม ด้วยท่าทางของบาทหลวง ที่เต็มไปด้วยความคั่งแค้นหรอก Sin (2013)

Oxford Advanced Learners Dictionary
imputing
 (vt) /i1 m p y uu1 t i ng/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถิ่ง/ /ˈɪmpjˈuːtɪŋ/
impute
 (vt) /i1 m p y uu1 t/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ/ /ˈɪmpjˈuːt/
imputed
 (vt, vt) /i1 m p y uu1 t i d/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถิ ดึ/ /ˈɪmpjˈuːtɪd/
imputes
 (vt) /i1 m p y uu1 t s/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ สึ/ /ˈɪmpjˈuːts/
imputation
 (n) /i2 m p y u t ei1 sh @ n/ /อิม ผึ หยุ เท้ เฉิ่น/ /ˌɪmpjʊtˈeɪʃən/
imputations
 (n) /i2 m p y u t ei1 sh @ n z/ /อิม ผึ หยุ เท้ เฉิ่น สึ/ /ˌɪmpjʊtˈeɪʃənz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
impute(vt) ใส่ความ, See also: กล่าวหา, Syn. accuse
imputable(adj) ซึ่งถูกฟ้องร้องดำเนินคดีว่ามีส่วนร่วมในการทำผิดกฎหมาย
impute to(phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวหา, Syn. attribute to
imputation(n) การใส่ความ, See also: การกล่าวหา, Syn. accusation

Hope Dictionary
imputable(อิมพิว' ทะเบิล) adj. ซึ่งถูกกล่าวหาได้, ซึ่งถูกใส่ความได้., See also: imputability n. imputably adv., Syn. attributable
imputation(อิมพิวเท' เชิน) n. การกล่าวหา, การใส่ความ, การใส่ร้าย, การให้ร้าย., See also: imputative adj. imputatively adv.
impute(อิมพิวท'ฺ) vt. กล่าวหา, ใส่ความ, ใส่ร้าย, ให้ร้าย, Syn. reckon, count, ascribe

Nontri Dictionary
imputation(n) การกล่าวหา, การใส่ร้าย, การใส่ความ
impute(vt) กล่าวหา, ใส่ร้าย, คิดว่าเป็นของ, ใส่ความ

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
impute๑. ใส่ความ (ก. อาญา)๒. ยกขึ้นอ้างให้รับผิด (ก. แพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputed negligenceความประมาทเลินเล่อที่ยกขึ้นอ้างให้รับผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputability of faultการหยิบยกอ้างความผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputableอันจะปรับเป็นความผิดได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputation of incompetence; incompetence, imputation ofการกล่าวหาว่าไม่มีความสามารถ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputation of unchastityการกล่าวหาว่าไม่มีความบริสุทธิ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputation of unfitnessการกล่าวหาว่าไม่มีความเหมาะสม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
incompetence, imputation of; imputation of incompetenceการกล่าวหาว่าไม่มีความสามารถ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
unchastity, imputation ofการกล่าวหาว่าไม่มีความบริสุทธิ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
unfitness, imputation ofการกล่าวหาว่าไม่มีความเหมาะสม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Clandestine coup. Ein Geheimputsch? Chapter 60 (2017)
Look, I will not impute the genetic anomaly with the acts of a vengeful deity. ดูนะ, ฉันจะไม่โทษ ความผิดปกติทางพันธุกรรม ด้วยท่าทางของบาทหลวง ที่เต็มไปด้วยความคั่งแค้นหรอก Sin (2013)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
พาโล(v) accuse wrongly, See also: defame, impute the fault to, Syn. พาลพาโล, พาโลโฉเก, พาโลโสเก, Example: เขาทำผิดเอง แต่เขาพาโลลูกน้องเพื่อให้ตนพ้นข้อกล่าวหา, Thai Definition: แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ

CMU Pronouncing Dictionary
impute
 /IH2 M P Y UW1 T/
/อิม ผึ ยู้ ถึ/
/ˌɪmpjˈuːt/
imputed
 /IH2 M P Y UW1 T IH0 D/
/อิม ผึ ยู้ ถิ ดึ/
/ˌɪmpjˈuːtɪd/
imputation
 /IH2 M P Y AH0 T EY1 SH AH0 N/
/อิม ผึ เหยอะ เท้ เฉิ่น/
/ˌɪmpjətˈeɪʃən/

Oxford Advanced Learners Dictionary
impute
 (vt) /i1 m p y uu1 t/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ/ /ˈɪmpjˈuːt/
imputed
 (vt, vt) /i1 m p y uu1 t i d/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถิ ดึ/ /ˈɪmpjˈuːtɪd/
imputes
 (vt) /i1 m p y uu1 t s/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ สึ/ /ˈɪmpjˈuːts/
imputing
 (vt) /i1 m p y uu1 t i ng/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถิ่ง/ /ˈɪmpjˈuːtɪŋ/
imputation
 (n) /i2 m p y u t ei1 sh @ n/ /อิม ผึ หยุ เท้ เฉิ่น/ /ˌɪmpjʊtˈeɪʃən/
imputations
 (n) /i2 m p y u t ei1 sh @ n z/ /อิม ผึ หยุ เท้ เฉิ่น สึ/ /ˌɪmpjʊtˈeɪʃənz/

WordNet (3.0)
imputation(n) a statement attributing something dishonest (especially a criminal offense)
imputation(n) the attribution to a source or cause
impute(v) attribute or credit to, Syn. attribute, assign, ascribe
impute(v) attribute (responsibility or fault) to a cause or source
imputrescible(adj) not subject to decay
ascribable(adj) capable of being assigned or credited to, Syn. due, referable, imputable

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Imputability

n. The quality of being imputable; imputableness. [ 1913 Webster ]

Imputable

a. [ Cf. F. imputable. ] [ 1913 Webster ]

1. That may be imputed; capable of being imputed; chargeable; ascribable; attributable; referable. [ 1913 Webster ]

A prince whose political vices, at least, were imputable to mental incapacity. Prescott. [ 1913 Webster ]

2. Accusable; culpable. [ R. ] [ 1913 Webster ]

The fault lies at his door, and she is no wise imputable. Ayliffe. [ 1913 Webster ]

Imputableness

n. Quality of being imputable. [ 1913 Webster ]

Imputably

adv. By imputation. [ 1913 Webster ]

Imputation

[ L. imputatio an account, a charge: cf. F. imputation. ] [ 1913 Webster ]

1. The act of imputing or charging; attribution; ascription; also, anything imputed or charged. [ 1913 Webster ]

Shylock. Antonio is a good man.
Bassanio. Have you heard any imputation to the contrary? Shak. [ 1913 Webster ]

If I had a suit to Master Shallow, I would humor his men with the imputation of being near their master. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Charge or attribution of evil; censure; reproach; insinuation. [ 1913 Webster ]

Let us be careful to guard ourselves against these groundless imputation of our enemies. Addison. [ 1913 Webster ]

3. (Theol.) A setting of something to the account of; the attribution of personal guilt or personal righteousness of another; as, the imputation of the sin of Adam, or the righteousness of Christ. [ 1913 Webster ]

4. Opinion; intimation; hint. [ 1913 Webster ]

Imputative

a. [ L. imputativus: cf. F. imputatif. ] Transferred by imputation; that may be imputed. -- Im*put"a*tive*ly, adv. [1913 Webster]

Actual righteousness as well as imputative. Bp. Warburton. [1913 Webster]

Impute

v. t. [ imp. & p. p. Imputed; p. pr. & vb. n. Imputing. ] [ F. imputer, L. imputare to bring into the reckoning, charge, impute; pref. im- in + putare to reckon, think. See Putative. ] [ 1913 Webster ]

1. To charge; to ascribe; to attribute; to set to the account of; to charge to one as the author, responsible originator, or possessor; -- generally in a bad sense. [ 1913 Webster ]

Nor you, ye proud, impute to these the fault,
If memory o'er their tomb no trophies raise. Gray. [ 1913 Webster ]

One vice of a darker shade was imputed to him -- envy. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. (Theol.) To adjudge as one's own (the sin or righteousness) of another; as, the righteousness of Christ is imputed to us. [ 1913 Webster ]

It was imputed to him for righteousness. Rom. iv. 22. [ 1913 Webster ]

They merit
Imputed shall absolve them who renounce
Their own, both righteous and unrighteous deeds. Milton. [ 1913 Webster ]

3. To take account of; to consider; to regard. [ R. ] [ 1913 Webster ]

If we impute this last humiliation as the cause of his death. Gibbon.

Syn. -- To ascribe; attribute; charge; reckon; consider; imply; insinuate; refer. See Ascribe. [ 1913 Webster ]

Imputer

n. One who imputes. [ 1913 Webster ]

Imputrescible

a. [ Pref. im- + putrescible: cf. F. imputrescible. ] Not putrescible. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Beschuldigung { f }; Unterstellung { f } | Beschuldigungen { pl }imputation | imputations [Add to Longdo]
beimessen; unterstellen; zuschreibento impute [Add to Longdo]
kalkulatorisch { adj } (Kosten)imputed (costs) [Add to Longdo]
schreibt zu; unterstelltimputes [Add to Longdo]
unterstellend; zuschreibendimputing [Add to Longdo]
unterstellteimputed [Add to Longdo]
zuzuschreibenimputable [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
帰属価格[きぞくかかく, kizokukakaku] (n) imputed price [Add to Longdo]
帰属収入[きぞくしゅうにゅう, kizokushuunyuu] (n) (See 帰属所得) imputed income [Add to Longdo]
帰属所得[きぞくしょとく, kizokushotoku] (n) (See 帰属収入) imputed income [Add to Longdo]
転嫁[てんか, tenka] (n, vs) (1) imputation; shifting (e.g. blame, costs); passing the buck; (2) second marriage; remarriage; (P) [Add to Longdo]

Time: 0.0354 seconds, cache age: 0.015 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/