imputing | |
impute | |
imputed | |
imputes | |
imputation | |
imputations |
impute | (vt) ใส่ความ, See also: กล่าวหา, Syn. accuse |
imputable | (adj) ซึ่งถูกฟ้องร้องดำเนินคดีว่ามีส่วนร่วมในการทำผิดกฎหมาย |
impute to | (phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวหา, Syn. attribute to |
imputation | (n) การใส่ความ, See also: การกล่าวหา, Syn. accusation |
imputable | (อิมพิว' ทะเบิล) adj. ซึ่งถูกกล่าวหาได้, ซึ่งถูกใส่ความได้., See also: imputability n. imputably adv., Syn. attributable |
imputation | (อิมพิวเท' เชิน) n. การกล่าวหา, การใส่ความ, การใส่ร้าย, การให้ร้าย., See also: imputative adj. imputatively adv. |
impute | (อิมพิวท'ฺ) vt. กล่าวหา, ใส่ความ, ใส่ร้าย, ให้ร้าย, Syn. reckon, count, ascribe |
imputation | (n) การกล่าวหา, การใส่ร้าย, การใส่ความ |
impute | (vt) กล่าวหา, ใส่ร้าย, คิดว่าเป็นของ, ใส่ความ |
impute | ๑. ใส่ความ (ก. อาญา)๒. ยกขึ้นอ้างให้รับผิด (ก. แพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputed negligence | ความประมาทเลินเล่อที่ยกขึ้นอ้างให้รับผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputability of fault | การหยิบยกอ้างความผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputable | อันจะปรับเป็นความผิดได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputation of incompetence; incompetence, imputation of | การกล่าวหาว่าไม่มีความสามารถ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputation of unchastity | การกล่าวหาว่าไม่มีความบริสุทธิ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
imputation of unfitness | การกล่าวหาว่าไม่มีความเหมาะสม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
incompetence, imputation of; imputation of incompetence | การกล่าวหาว่าไม่มีความสามารถ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
unchastity, imputation of | การกล่าวหาว่าไม่มีความบริสุทธิ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
unfitness, imputation of | การกล่าวหาว่าไม่มีความเหมาะสม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
พาโล | (v) accuse wrongly, See also: defame, impute the fault to, Syn. พาลพาโล, พาโลโฉเก, พาโลโสเก, Example: เขาทำผิดเอง แต่เขาพาโลลูกน้องเพื่อให้ตนพ้นข้อกล่าวหา, Thai Definition: แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ |
impute | |
imputed | |
imputation |
impute | |
imputed | |
imputes | |
imputing | |
imputation | |
imputations |
imputation | (n) a statement attributing something dishonest (especially a criminal offense) |
imputation | (n) the attribution to a source or cause |
impute | (v) attribute or credit to, Syn. attribute, assign, ascribe |
impute | (v) attribute (responsibility or fault) to a cause or source |
imputrescible | (adj) not subject to decay |
ascribable | (adj) capable of being assigned or credited to, Syn. due, referable, imputable |
Imputability | n. The quality of being imputable; imputableness. [ 1913 Webster ] |
Imputable | a. [ Cf. F. imputable. ] [ 1913 Webster ] A prince whose political vices, at least, were imputable to mental incapacity. Prescott. [ 1913 Webster ] The fault lies at his door, and she is no wise imputable. Ayliffe. [ 1913 Webster ] |
Imputableness | n. Quality of being imputable. [ 1913 Webster ] |
Imputably | adv. By imputation. [ 1913 Webster ] |
Imputation | [ L. imputatio an account, a charge: cf. F. imputation. ] [ 1913 Webster ]
If I had a suit to Master Shallow, I would humor his men with the imputation of being near their master. Shak. [ 1913 Webster ] Let us be careful to guard ourselves against these groundless imputation of our enemies. Addison. [ 1913 Webster ] |
Imputative | a. [ L. imputativus: cf. F. imputatif. ] Transferred by imputation; that may be imputed. -- Actual righteousness as well as imputative. Bp. Warburton. [1913 Webster] |
Impute | v. t. Nor you, ye proud, impute to these the fault, One vice of a darker shade was imputed to him -- envy. Macaulay. [ 1913 Webster ] It was imputed to him for righteousness. Rom. iv. 22. [ 1913 Webster ] They merit If we impute this last humiliation as the cause of his death. Gibbon. |
Imputer | n. One who imputes. [ 1913 Webster ] |
Imputrescible | a. [ Pref. im- + putrescible: cf. F. imputrescible. ] Not putrescible. [ 1913 Webster ] |
Beschuldigung { f }; Unterstellung { f } | Beschuldigungen { pl } | imputation | imputations [Add to Longdo] |
beimessen; unterstellen; zuschreiben | to impute [Add to Longdo] |
kalkulatorisch { adj } (Kosten) | imputed (costs) [Add to Longdo] |
schreibt zu; unterstellt | imputes [Add to Longdo] |
unterstellend; zuschreibend | imputing [Add to Longdo] |
unterstellte | imputed [Add to Longdo] |
zuzuschreiben | imputable [Add to Longdo] |
帰属価格 | [きぞくかかく, kizokukakaku] (n) imputed price [Add to Longdo] |
帰属収入 | [きぞくしゅうにゅう, kizokushuunyuu] (n) (See 帰属所得) imputed income [Add to Longdo] |
帰属所得 | [きぞくしょとく, kizokushotoku] (n) (See 帰属収入) imputed income [Add to Longdo] |
転嫁 | [てんか, tenka] (n, vs) (1) imputation; shifting (e.g. blame, costs); passing the buck; (2) second marriage; remarriage; (P) [Add to Longdo] |